W wyroku z 14 lipca 2005 r. w sprawie C-435/03 Europejski Trybunał Sprawiedliwości (ETS) uznał, że państwa członkowskie nie mogą uzupełniać listy czynności opodatkowanych VAT w drodze powiadomienia określonego w przepisach Szóstej Dyrektywy. Oznacza to, że nie mogą nakładać obowiązku zapłaty VAT na szczeblu krajowym w przypadku kradzieży towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym na terenie składu podatkowego.
Upoważnienie do stosowania środków ułatwiających kontrolę poboru podatku od wartości dodanej (VAT) udzielone państwu członkowskiemu na podstawie art. 27 ust. 5 Szóstej Dyrektywy nie uprawnia tego państwa do opodatkowania tym podatkiem czynności, które nie zostały wymienione w art. 2 tej dyrektywy. Wspomniane upoważnienie nie stanowi zatem podstawy prawnej dla uregulowań krajowych wiążących powstanie obowiązku podatkowego z kradzieżą towarów na terenie składu podatkowego.
Szósta Dyrektywa w swoim art. 2 określa, że podatkiem od wartości dodanej objęta jest odpłatna dostawa towarów i usług na terytorium państwa przez podatnika VAT oraz import towarów. Przepisy nic nie wspominają o kradzieży jako źródle powstania obowiązku zapłaty VAT. Tym samym w powyższej sprawie nie nalicza się VAT od wyrobów tytoniowych umieszczonych w składzie podatkowym, zadeklarowanych jako brakujące w następstwie kradzieży.
Kradzież towarów nie stanowi zatem świadczonej odpłatnie dostawy towarów w rozumieniu art. 2 szóstej dyrektywy Rady nr 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych – wspólny system podatku od wartości dodanej i w związku z tym nie stanowi czynności opodatkowanej VAT. Zdaniem ETS okoliczność, że tego rodzaju towary opodatkowane są podatkiem akcyzowym nie ma wpływu na opodatkowanie ich VAT.