Ostatnia nowelizacja ustawy zniosła wymóg przewidujący, że języka polskiego należy używać w całym obrocie prawnym na terytorium RP, jeśli przynajmniej jedną ze stron umowy jest podmiot polski. Obecnie język polski powinien być używany w obrocie z udziałem konsumentów oraz przy zawieraniu umów o świadczenie pracy, jeżeli konsument lub osoba świadcząca pracę ma miejsce zamieszkania w RP w chwili zawarcia umowy, a także wówczas, gdy umowa ma być wykonywana na terytorium Polski.
Od tej zasady są jednak wyjątki. Umowa o pracę lub umowa, której stroną jest konsument, może zostać sporządzona wyłącznie w języku obcym, jeżeli zażąda tego osoba świadcząca pracę lub konsument, który jest obywatelem Unii Europejskiej. Warunkiem jest, aby osoby takie zostały pouczone o prawie do sporządzenia umowy w języku polskim.
Platforma Obywatelska nie kwestionuje możliwości sporządzania w Polsce umów w języku obcym, lecz jedynie wykładnię treści umowy na podstawie tekstu obcojęzycznego.