Możliwość odliczenia kwoty wynikającej z ulgi remontowej dają podatnikom przepisy przejściowe, które likwidowały tę preferencję podatkową. Chodzi tu o trzyletnią ulgę remontową, która obejmowała okres 2003-2005. Ustawodawca, likwidując to odliczenie, zastrzegł, że jeżeli kwota odliczenia przekracza podatek należny za rok podatkowy, przechodzi ona na lata następne, aż do całkowitego wykorzystania. Daje to możliwość skorzystania z ulgi tym podatnikom, którym zabrakło podatku w ubiegłym roku. Mogą oni dokończyć odliczanie wydatków, które najpóźniej w 2005 roku ponieśli w związku z remontem lub modernizacją domu lub budynku mieszkalnego. Podatnicy nie będą jednak mogli odliczyć wydatków z ubiegłego roku (2006).
Odliczeniu podlegają wydatki na własne potrzeby mieszkaniowe podatnika, przeznaczone na remont i modernizację zajmowanego na podstawie tytułu prawnego budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego.
Wysokość wydatków na remont ustalana była na podstawie faktury VAT wystawionej przez podatnika VAT niekorzystającego ze zwolnienia od tego podatku lub na podstawie dowodu odprawy celnej. Limit odliczeń w przypadku lokalu mieszkalnego wynosił 19 proc. poniesionych wydatków, jednak nie mógł przekroczyć kwoty 4725 zł (limit wydatków wynosił 24 868,42 zł). Odliczenie było możliwe, jeżeli suma wydatków poniesionych przez podatnika od początku okresu trzyletniego wynosiła co najmniej 567 zł. Wskazane limity odliczeń obowiązywały w stosunku do obojga małżonków.
Wydatki mieszkaniowe do odliczenia w latach następnych wpisujemy w pozycji 96 części D formularza PIT-37.
Edyta Wereszczyńska