Obowiązek podatkowy w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów i wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów regulują osobne przepisy. Trzeba wskazać w tym przypadku na unormowania art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. nr 54, poz. 535 z późn. zm., nazywana dalej ustawą o VAT). Zgodnie z tymi przepisami, w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów obowiązek podatkowy powstaje piętnastego dnia miesiąca następującego po tym, w którym dokonano dostawy towarów.
Od tej reguły przewidziano wyjątki. I tak np. w przypadku, gdy przed upływem terminu, o którym mowa w art. 20 ust. 1, podatnik wystawił fakturę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury. Jeżeli natomiast przed dokonaniem dostawy otrzymano całość lub część ceny, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury potwierdzającej otrzymanie całości lub części ceny.
Istotne regulacje zawarte są w art. 20 ust. 5 ustawy o VAT. Otóż w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje piętnastego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia.
Także od tej zasady przewidziano odstępstwa. W przypadku gdy przed terminem, o którym mowa we wspomnianym art. 20 ust. 5, podatnik podatku od wartości dodanej wystawił fakturę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury. Przepis ten stosuje się odpowiednio do faktur wystawianych przez podatnika podatku od wartości dodanej potwierdzających otrzymanie przez niego od podatnika całości lub części należności przed dokonaniem dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na terytorium kraju.
W przypadku natomiast wewnątrzwspólnotowego nabycia nowych środków transportu obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania tych towarów, nie później jednak niż z chwilą wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej.
Krzysztof Tomaszewski