Najprostszym sposobem na sfinansowanie podwyżki kwoty wolnej od podatku jest pokrycie ubytku dochodów sektora finansów publicznych poprzez emisję dodatkowego długu. Doprowadziłoby to jednak do wzrostu deficytu sektora finansów publicznych do ok. 3,7 proc. PKB w 2016 r., co spowodowałoby ponowne nałożenie na nasz kraj procedury nadmiernego deficytu. Dłuższe utrzymywanie salda fiskalnego na takim poziomie groziłoby również zachwianiem i tak kruchej stabilności polskich finansów publicznych.
Alternatywnym rozwiązaniem tego problemu byłoby obniżenie wydatków budżetowych. Zakładając, że budżet centralny zrekompensuje samorządom ubytek ich własnych dochodów z tytułu udziałów we wpływach z PIT, wszystkie wydatki budżetu państwa musiałyby zostać obniżone o ok. 5 proc. Mało realne byłoby bowiem ograniczenie cięć do jednej wybranej kategorii wydatków – np. wydatki w dziale obrona narodowa musiałyby zostać w takiej sytuacji zmniejszone aż o ok. 60 proc.
Kolejną możliwością jest podniesienie innych podatków w celu pokrycia ubytku wpływów budżetu państwa oraz samorządów wynikających ze zwiększenia kwoty wolnej od podatku. W takim przypadku podstawowa stawka VAT musiałaby zostać podniesiona do 26,5 proc., lub też – przyjmując, że wzrost podatków nie zwiększy skali unikania opodatkowania – należałoby podnieść stawkę CIT do 33 proc.
Uzyskanie dodatkowych dochodów jest również możliwe bez podnoszenia podstawowych stawek podatkowych. Likwidacja wszystkich ulg w PIT (włącznie z m.in. ulgą prorodzinną) lub podwyższenie preferencyjnych stawek VAT pozwoliłoby na pokrycie kosztów podniesienia kwoty wolnej od podatku do 8 tys. zł. Należałoby jednak w takiej sytuacji porównać korzyści odniesione przez podatników z podniesienia kwoty wolnej od podatku ze stratami poniesionymi przez nich w wyniku podwyższenia podatków lub likwidacji ulg.
Źródło: Pracodawcy RP
Zobacz więcej aktualności na IFK Platformie Księgowych i Kadrowych >>