Wypowiedzenie umowy zawartej na czas określony ma charakter wyjątkowy i możliwe jest przy spełnieniu dwóch warunków. Po pierwsze umowa powinna być zawarta na okres dłuższy niż 6 miesięcy, po drugie zaś strony przy jej zawieraniu muszą przewidzieć dopuszczalność rozwiązania tej umowy za 2-tygodniowym wypowiedzeniem.
Od drugiego warunku dopuszczalne jest pewne odstępstwo, a mianowicie porozumienie dopuszczające wypowiedzenie może być zawarte także w trakcie obowiązywania umowy. Porozumienie to może być dokonane przez każde zachowanie się stron, które ujawnia ich wolę w sposób dostateczny. Ważne jest również to, że wypowiedzenia można dokonać nie tylko po upływie w/w 6 miesięcy trwania umowy, lecz także przed tym terminem. Co więcej, możliwe jest również zastrzeżenie dłuższego okresu wypowiedzenia. Nie ma także przeszkód prawnych, aby strony w treści umowy o pracę określiły przesłanki dopuszczalności jej wypowiedzenia.
Wypowiedzenie przez pracodawcę umowy zawartej na czas określony nie wymaga podania przyczyny, ani też zachowania trybu konsultacji związkowej. Do tego rodzaju wypowiedzenia nie ma również zastosowania wymóg zasadności wypowiedzenia.
Warto również pamiętać, że wymogi dotyczące rozwiązania bez wypowiedzenia umowy zawartej na czas określony są takie same, jak w odniesieniu do umowy zawartej na czas nieokreślony, różne są natomiast roszczenia przysługujące pracownikowi.
Kontynuując, kolejną wartą uwagi kwestią jest fakt, iż kodeks pracy nie określa w sposób jednoznaczny skutków złożenia wypowiedzenia umowy o pracę zawartej na czas określony, wtedy kiedy umowa ta takiej możliwości nie przewidywała. Zagadnienie to rozstrzygnięte zostało jednak przez orzecznictwo.
Polecamy: Samochód po zmianach od 1 kwietnia 2014 - multipakiet
Podyskutuj o tym na naszym FORUM
W przypadku, gdy wypowiedzenie składa pracownik, zatrudniony na podstawie umowy o pracę zawartej na czas określony, która nie przewiduje możliwości jej wypowiedzenia, to oświadczenie takie powoduje rozwiązanie umowy o pracę na mocy przepisów o rozwiązaniu przez pracownika umowy o pracę bez wypowiedzenia. W uzasadnieniu takiego rozwiązania podniesiono, że taka czynność pracownika nie jest wypowiedzeniem, lecz jednocześnie wyraża ona zamiar rozwiązania umowy o pracę.
Takie zachowanie pracownika należy kwalifikować jako rozwiązanie umowy bez wypowiedzenia, które jest oczywiście dopuszczonym przez kodeks pracy sposobem rozwiązania umowy przez pracownika. Równocześnie, więc jeśli wypowiedzenie to było nieuzasadnione, to pracodawca może dochodzić od pracownika odszkodowania.
W przypadku, gdy w analogicznym stanie faktycznym wypowiedzenie składa pracodawca to pracownikowi również przysługiwać będą roszczenia określone w art. 59 Kodeksu pracy, tj. możliwość żądania odszkodowania. Według orzecznictwa takie rozwiązaniem umowy przez pracodawcę ma jedynie formalne cechy wypowiedzenia i jest jego pozorem. W istocie jest zaś ono zerwaniem umowy i niespodziewanym naruszeniem gwarancji zatrudnienia. Takie zakończenie stosunku pracy wykazuje w największym stopniu podobieństwo do nieuzasadnionego rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia, dokonanego z naruszeniem przepisów o rozwiązywaniu umów o pracę w tym trybie w rozumieniu art. 56 Kodeksu pracy.
Krzysztof Gładych
radca prawny
Kancelaria Radców Prawnych i Doradców Prawnych
Bernatowicz Komorniczak Mazur sp.p.