Rachunek bankowy jest najwygodniejszą formą przeprowadzania rozliczeń bezgotówkowych. Zapłata przelewem bankowym ma swoje zalety, gdyż zawsze pozostawia ślad po dokonaniu transakcji. W razie niedotrzymania umowy lub utraty pokwitowania nie ma problemu z udowodnieniem, że zapłata nastąpiła.
Zdarzają się przypadki sądowych sporów o zapłatę, gdy pozwany kontrahent twierdzi, że zapłacił gotówką, ale nie ma pokwitowania, co stawia go w trudnej sytuacji. Na fakturze nie zawsze znajduje się adnotacja „zapłacono gotówką”. Często informacja „sposób zapłaty – gotówką” nie jest równoznaczna z tym, że zapłata faktycznie miała miejsce. Jeśli dochodzi do sporu sądowego, wówczas to na pozwanym dłużniku spoczywa ciężar udowodnienia, że spełnił swój obowiązek.
Obowiązek informowania urzędu skarbowego o rachunkach bankowych
O posiadanych rachunkach bankowych i zmianach w tym zakresie przedsiębiorca ma obowiązek informowania właściwych urzędów skarbowych. Wynika to z ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (art. 5 ust. 3, ust. 4, art. 5a). Podatnicy są zobligowani do złożenia oświadczenia na specjalnych formularzach podczas rejestracji działalności gospodarczej lub podczas aktualizacji tej informacji.
Przedsiębiorcy (osoby fizyczne) zgłaszają rachunki bankowe we wniosku do CEIDG za pośrednictwem urzędu gminy (miasta), który następnie w ramach tzw. jednego okienka przesyła informacje o nich do urzędów skarbowych.
Osoby fizyczne prowadzące działalność, niebędące przedsiębiorcami, zgłaszają rachunki bankowe na formularzu NIP-7.
Natomiast osoby prawne lub jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, będące podatnikiem lub płatnikiem – na formularzu NIP-2.
Urząd skarbowy informujemy jedynie o „posiadanych rachunkach bankowych”, tj. o numerach tych rachunków.
Organy podatkowe nie mają prawa domagać się od przedsiębiorcy przedstawienia do wglądu umowy o prowadzenie rachunku bankowego, co często czynią.
Obowiązek posługiwania się rachunkiem bankowym w działalności gospodarczej
W zakresie wykonywania działalności gospodarczej przedsiębiorca ma obowiązek posługiwania się rachunkiem bankowym zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Jest w nim mowa o trzech warunkach, po spełnieniu których należy uznać, że mamy do czynienia z dokonywaniem lub przyjmowaniem płatności związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej:
1) stroną transakcji, z której wynika płatność, jest inny przedsiębiorca,
2) jednorazowa wartość transakcji, bez względu na liczbę wynikających z niej płatności, przekracza równowartość 15 000 euro przeliczonych na złote według średniego kursu ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski ostatniego dnia miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym dokonano transakcji (kurs ten na dzień 31 stycznia 2015 r. wynosi: 4,2623 PLN/EUR,
3) płatność pozostaje w związku z działalnością gospodarczą.
Tomasz Boboryk,
Więcej w artykule: Obowiązki przedsiębiorcy związane z rachunkiem bankowym
Artykuł wskazuje przypadki , kiedy przedsiębiorca ma obowiązek prowadzenia rozliczeń w sposób bezgotówkowy. Omawia obowiązek:
● informowania urzędu skarbowego o rachunkach bankowych
● posługiwania się rachunkiem bankowym w działalności gospodarczej
● regulowania zobowiązań podatkowych
● posiadania rachunku bankowego na potrzeby zwrotu VAT
● związany z przekazami pieniężnymi za granicę oraz rozliczeniami w kraju w obrocie dewizowym
● opłacania składek ZUS przy użyciu rachunku bankowego.
Czytaj także:
„Zapłata podatku dochodowego z rachunku bankowego spółki cywilnej – wyrok NSA” >>
„Czy środki ukradzione z rachunku bankowego są kosztem podatkowym spółki” >>
„Jak rozliczać rozchód środków pieniężnych z rachunku bankowego walutowego” >>