Nowelizacja ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko ma wdrożyć do polskich przepisów regulacje UE i ułatwić proces inwestycyjny.
Mimo iż termin wdrożenia przepisów UE mija dopiero w 2017 r., to od początku 2017 r. wszystkie inwestycje wymagające oceny oddziaływania na środowisko będą musiały być zgodne z prawem unijnym. Oznacza to, że jeśli Polska spóźniłaby się z wdrożeniem tych przepisów, nie można byłoby się starać o współfinansowanie takich inwestycji ze środków UE.
W nowelizacji wydłuża się terminy, w których decyzję o uwarunkowaniach środowiskowych będzie można dołączyć do wniosku o kolejną decyzję inwestycyjną. Po zmianach będzie to 6 lat, a nie jak jest to teraz - 4 lata. W przypadku inwestycji realizowanych etapowo będzie to 10 lat, było 6.
Nowela ma również zapobiegać konfliktowi interesów, kiedy organ wydający decyzję środowiskową, np. gmina, jest jednocześnie inwestorem. Kiedy gmina będzie inwestorem, to decyzję o środowiskowych uwarunkowaniach przedsięwzięcia będzie wydawał regionalny dyrektor ochrony środowiska.
Polecamy: 500 pytań o VAT odpowiedzi na trudne pytania z interpretacjami Ministerstwa Finansów (PDF)
Polecamy: Przewodnik po zmianach w ustawie o rachunkowości 2015/2016 (PDF)
Nie trzeba będzie uzyskiwać decyzji środowiskowych, jeżeli wyłącznym celem przedsięwzięcia są obronność i bezpieczeństwo państwa, prowadzenie działań ratowniczych, zapewnienie bezpieczeństwa cywilnego w związku z przeciwdziałaniem lub usunięciem bezpośredniego zagrożenia dla ludności.
Nowela rozszerza także liczbę podmiotów zobowiązanych do udostępniania informacji o środowisku i jego ochronie. Są to m.in. Sejm, Senat, sądy i trybunały. Ma to zapewnić szerszy dostęp do informacji o środowisku i jego ochronie zgodnie z postanowieniami Konwencji z Aarhus (dotyczy m.in. społecznego dostępu do informacji).
Nowelizacja wydłuży także termin konsultacji społecznych (30 dni) dot. inwestycji, dla których przeprowadzana jest ocena oddziaływania na środowisko. W obecnych przepisach jest to 21 dni.
Przepisy zmieniają też zasady dotyczące odmowy udostępniania informacji o środowisku i jego ochronie.
Nowe regulacje w większości mają zacząć obowiązywać od 1 stycznia 2017 r. (PAP)
Komunikat Kancelarii Prezydenta:
W dniu 9 października 2015 r. Sejm uchwalił ustawę o zmianie ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko oraz niektórych innych ustaw.
Zasadniczym celem uchwalonej ustawy jest transpozycja dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/92/UE z dnia 13 grudnia 2011 r. w sprawie oceny skutków wywieranych przez niektóre przedsięwzięcia publiczne i prywatne na środowisko (Dz. Urz. UE L 26 z 28.01.2012, str. 1), zmienionej dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/52/UE z dnia 16 kwietnia 2014 r. (Dz. Urz. UE L 124 z 25.04.2014, str. 1).
Ustawa ma również na celu dostosowanie polskiego prawa do dyrektywy 2003/4/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2003 r. w sprawie publicznego dostępu do informacji dotyczących środowiska i uchylającej dyrektywę Rady 90/313/EWG (Dz. Urz. WE L 41 z 14.02.2003, str. 26).
W zakresie zmian związanych z transpozycją dyrektywy 2003/4/WE, a także mających na celu wdrożenie do polskiego prawa odpowiednich postanowień Konwencji z Aarhus o dostępie do informacji, udziale społeczeństwa w podejmowaniu decyzji oraz dostępie do sprawiedliwości w sprawach dotyczących środowiska – ustawa rozszerza katalog podmiotów zobowiązanych do udostępniania informacji o środowisku i jego ochronie, wprowadzając definicję „władz publicznych” – obejmującą obok organów administracji także organy pełniące funkcje ustawodawcze i sądownicze: Sejm, Senat, Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, sądy, trybunały oraz organy kontroli państwowej i ochrony prawa.
W myśl ustawy władze publiczne są obowiązane do udostępniania każdemu informacji o środowisku i jego ochronie, które są informacjami znajdującymi się w posiadaniu władz publicznych lub informacjami przeznaczonymi dla władz publicznych, w zakresie, w jakim nie dotyczy to ich działalności ustawodawczej, a w przypadku sądów i trybunałów – działalności orzeczniczej. Zastąpienie pojęcia „organów administracji” pojęciem „władz publicznych”, spowodowało konieczność wprowadzenia stosownych zmian w przepisach ustawy, które dotyczą dostępu do informacji o środowisku i jego ochronie. Ustawa modyfikuje także przepisy w zakresie przesłanek odmowy udostępnienia informacji o środowisku i jego ochronie oraz opłat za udostępnianie tych informacji.
W pozostałym zakresie ustawa wprowadza do krajowego systemu prawa modyfikacje w postępowaniach dotyczących przedsięwzięć, w przypadku których jest wymagane przeprowadzenie oceny oddziaływania na środowisko. Dotyczy to dużej grupy przedsięwzięć związanych z budową obiektów, takich jak drogi, koleje, budowle przeciwpowodziowe, a więc w dużej mierze inwestycji związanych z realizacją zadań publicznych.
Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2017 r., z wyjątkiem art. 1 pkt 34 lit. a–f, pkt 35 lit. a, pkt 38, 45 i 53, art. 3 pkt 2–6 oraz art. 7 ust. 1, które wchodzą w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia.