(...) Stosownie do art. 113 ust. 1 (ustawy o VAT) zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty wyrażonej w złotych odpowiadającej równowartości 10 000 euro. Natomiast Podatnik rozpoczynający wykonywanie czynności określonych w art. 5 ustawy w trakcie roku podatkowego jest zwolniony od podatku, jeżeli przewidywana przez Podatnika wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej sprzedaży, kwoty określonej w ust. 1 lub ust. 8 (art. 113 ust. 9).
Zgodnie z art. 113 ust. 5 ustawy, jeśli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku przekroczy kwotę 10 000 euro, zwolnienie traci moc w momencie przekroczenia tej kwoty. Obowiązek podatkowy powstaje z chwilą przekroczenia tego limitu, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę.
Zatem stanowisko Strony w zakresie zadanego pytania, czy po przekroczeniu 10 000 euro Podatnik staje się „płatnikiem VAT”, należy uznać za nieprawidłowe.
Jednakże należy zaznaczyć, iż do sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1, nie wlicza się: kwoty podatku (art. 113 ust. 1), odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku (art. 113 ust. 2), towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji (art. 113 ust. 2).
Zatem Podatnik do wyliczenia kwoty 10 000 euro winien uwzględnić jedynie sprzedaż opodatkowaną stawkami 22%, 7%, 3%, 0%. Jeżeli Strona w ramach odpłatnej działalności statutowej będzie świadczyła usługi bądź dostarczała towary zwolnione z podatku, to kwot uzyskanych z tej sprzedaży nie należy wliczać do obrotu 10 000 euro.
Organ podatkowy informuje, iż odpowiedzialnym za prawidłowe zakwalifikowanie świadczonych usług/sprzedawanych towarów jest usługodawca/dostawca.
Stosownie do treści art. 8 ust. 3 ustawy o VAT usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej identyfikowane są za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych. Klasyfikacją statystyczną obowiązującą dla celów podatku od towarów i usług jest Polska Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU). W przypadku trudności związanych z ustaleniem właściwego grupowania, do którego należy zaliczyć daną usługę, Podatnik może zwrócić się do odpowiedniego organu statystycznego, tj. Ośrodka Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi, który dokona prawidłowej klasyfikacji.
Postanowienie Pierwszego Urzędu Skarbowego Warszawa-Śródmieście z 4 września 2007 r. (sygn. 1435/PP1/443-60/07/UK/SP