W ustawie wprowadzono rozwiązania zapewniające możliwość szerokiego przekazywania biurom informacji gospodarczej (dalej „biura”) danych o dłużnikach przez wszelkich wierzycieli, którzy nie otrzymali w terminie należności. Dotychczas uprawnienie przekazywania informacji gospodarczych o zaległych zobowiązaniach przysługiwało jedynie ściśle określonym kategoriom podmiotów. Obecnie zastąpiono dotychczasowe ustawowe definicje konsumenta i przedsiębiorcy - terminami dłużnik i wierzyciel. Dzięki takiemu rozwiązaniu, informacje o dłużnikach będą mogły przekazywać również takie podmioty, które nie mieściły się w definicji przedsiębiorcy w rozumieniu dotychczasowej ustawy, w tym np. zakłady budżetowe gmin lub firmy zajmujące się obrotem wierzytelnościami. W definicji wierzyciela ujęto również osoby fizyczne, których wierzytelności zostały stwierdzone tytułem wykonawczym, tak aby każda pewna wierzytelność, nawet osoby fizycznej nie będącej przedsiębiorcą, stwierdzona prawomocnym wyrokiem, mogła być udostępniana w biurze.
Rozszerzono również katalog tytułów prawnych uprawniających do przekazania informacji gospodarczych do biur. Oprócz informowania o dłużniku będącym konsumentem, którego zadłużenie powstało z tytułu kredytu kupieckiego lub konsumenckiego albo umowy o przewóz osoby w regularnej komunikacji publicznej, dodatkowo można będzie obecnie informować o zadłużeniu wynikającym z umów z tytułu umów o świadczenie usług pocztowych i telekomunikacyjnych, przewozu osób i bagażu w komunikacji masowej,dostarczania energii elektrycznej, gazu i oleju opałowego, dostarczania wody i odprowadzania ścieków, wywozu nieczystości, czy dostarczania energii cieplnej.
Dla zwiększenia wiarygodności danych doprecyzowano, iż możliwość zgłoszenia dłużnika do biura jest uzależniona od wymagalności należności. Natomiast w celu zapewnienia lepszej aktualizacji danych przetwarzanych przez biura , ułatwiono przekazywanie do biur danych o wywiązywaniu się ze zobowiązań. Wprowadzono ponadto mechanizmy pozwalające na wymianę informacji pomiędzy różnymi podmiotami przetwarzającymi dane o dłużnikach, w tym pomiędzy biurami a biurem informacji kredytowej, jak też pomiędzy biurami a podobnymi instytucjami działającymi w krajach Unii Europejskiej.
Podsumowując, zmiany prawne wprowadzone ustawą, ocenić należy pozytywnie w zakresie zwiększenia wiarygodności informacji o dłużnikach. Ze względu na możliwość udostępniania informacji przez szerszy katalog podmiotów, jak również łatwiejszą możliwość weryfikacji i usunięcia nieaktualnych danych, systemy informacji gospodarczej mogą stać się bardziej wiarygodnym i użytecznym narzędziem dla przedsiębiorców i innych podmiotów. W konsekwencji istnieją szanse, iż nowa regulacja przyczyni się do uszczelnienia obrotu gospodarczego i zwiększenia jego bezpieczeństwa.
M. Szulikowski i Partnerzy Kancelaria Prawna