Dodatki do paliwa a opłata paliwowa
Nieuzasadniona wykładnia organu podatkowego zakładała obciążenie przedsiębiorcy opłatą paliwową z tytułu użycia dodatków do paliw. Czym są dodatki do paliw? To substancje nienadające się do użycia jako samodzielne paliwa silnikowe jednak posiadające właściwości np. antykorozyjne, antybakteryjne, przeciwpienne lub zmniejszające ilość tworzących się osadów.
Opłata paliwowa nie dotyczy wszystkich wyrobów energetycznych
Przedsiębiorca w przedstawionym stanie faktycznym wskazał, że jest zarejestrowanym podatnikiem podatku akcyzowego i prowadzi skład podatkowy. Przedmiotem działalności gospodarczej jest produkcja i sprzedaż dodatków do paliw silnikowych i olejów opałowych.
Zgodnie z art. 37h ust. 1 ustawy o autostradach, opłacie paliwowej podlega wprowadzanie na rynek krajowy paliw silnikowych. Spółka we wniosku o interpretację podatkową chciała uzyskać informację czy dodatki do paliw podlegają opłacie paliwowej.
„Fakt, iż dodatki do paliw są wyrobami energetycznymi podlegającymi opodatkowaniu podatkiem akcyzowym, nie oznacza, iż są one paliwami.” Z tego powodu dodatki do paliw nie podlegają opłacie paliwowej. Przytoczone stanowisko spółki paliwowej zostało odrzucone przez organ podatkowy.
Stanowisko organu (błędne) – dodatki do paliw podlegają opłacie paliwowej
Organ podatkowy w interpretacji IPPP3/4513-46/16-2/SM z dnia 1 lipca 2016 podkreślił, że definicje paliw silnikowych zawarte w ustawie o podatku akcyzowym i ustawie o autostradach pokrywają się. Zwrócono ponadto uwagę na fakt braku możliwości odróżnienia paliwa jako takiego od dodatku, z którym zostało ono zmieszane, bez przeprowadzania szczegółowej analizy chemicznej. Konkluzją, było uznanie, że dodatki do paliw powinny być potraktowane tak samo jak paliwa silnikowe, a przedsiębiorca jest obciążony opłatą paliwową.
Sądy administracyjne obu instancji podważyły obowiązek opłaty paliwowej
Przedsiębiorca nie dał za wygraną i zaskarżył niekorzystną interpretację. Wyrok WSA w Warszawie z dnia 31 sierpnia 2017 r. sygn. V SA/Wa 2777/16 zaznaczył, że zasadniczy spór koncentruje się na kwestii, czy dodatki do paliwa mieszczą się w zakresie definicji paliw silnikowych zawartej w art. 86 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym i tożsamej definicji paliw silnikowych zawartej w art. 37h ust. 4 pkt 5 ustawy o autostradach, a tym samym podlegają opłacie paliwowej.
WSA powołał się m.in. na wykładnię literalną przepisu: „ustawodawca nie wskazał wprost, że opłacie podlegają dodatki do paliw.” Niekorzystna dla przedsiębiorcy interpretacja byłaby zatem rozszerzeniem zakresu opodatkowania ponad granice ustawowe. Najważniejszą konkluzją wyroku jest uznanie za niedopuszczalne automatycznego powiązania podatku akcyzowego z opłatą paliwową:
„W ocenie Sądu całkowicie chybione jest rozumowanie organu, że jeśli określone wyroby zostają opodatkowane podatkiem akcyzowym jak paliwa silnikowe, to stanowią one również paliwa silnikowe w rozumieniu ustawy o autostradach, co oznacza że powstanie zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym jak od paliw silnikowych rodzi również obowiązek zapłaty opłaty paliwowej od tych wyrobów.”
Wykładnia dokonana przez WSA została zaakceptowana w wyroku NSA z dnia 20 kwietnia 2021 r. sygn. I GSK 127/18. Kilkuletni spór prawny zakończył się wraz z korzystną dla podatnika interpretacją sygn. IPPP3/4513-46/16-3/S/RMA opublikowaną 8 listopada 2021 r.
Przytoczone tezy sądów administracyjnych wskazują, że podatek akcyzowy i opłata paliwowa to dwie odrębne daniny publicznoprawne, których nie można narzucać przedsiębiorcom „w pakiecie” bez rzetelnej analizy przepisów i orzecznictwa.