Nakłady te można podzielić na:
1) prace budowlane w celu przygotowania podłoża,
2) projekty budowlane i opłaty urzędowe,
3) przywóz i montaż hal przez firmę wynajmującą.
1. Poniesione wydatki na przygotowanie podłoża zostały zaksięgowane jako środki trwałe z grupy budynki i budowle i są amortyzowane stawką 2,5 proc. Czy taka kwalifikacja księgowo-podatkowa była prawidłowa?
2. Jak postąpić z wartością niezamortyzowaną po zakończeniu użytkowania tych obiektów i ich zwrocie firmie wynajmującej?
3. Czy wartość tak przygotowanego terenu można potraktować jako podwyższenie wartości budynku lub parkingu lub jako osobną budowlę? Zaznaczam, że po demontażu takich hal nie pozostają żadne elementy konstrukcyjne, tylko równa betonowa powierzchnia „zintegrowana” z resztą placu.
1. Wydatki poniesione przez Państwa na przygotowanie podłoża zostały prawidłowo sklasyfikowane jako środki trwałe z grupy budynki i budowle. Powinny być jednak amortyzowane stawką właściwą dla tego typu środków trwałych (obiekty inżynierii lądowej i wodnej), czyli 4,5 proc. rocznie.
2. W przypadku rozwiązania umowy z wynajmującym, w sytuacji gdy podłoże w ogóle nie będzie wykorzystywane przez spółkę, odpisy należy zawiesić (zawieszenie oznacza tu zaprzestanie odpisów).
3. W sytuacji gdy wykorzystają Państwo podłoże na parking, to o niezamortyzowaną wartość podłoża należy powiększyć wartość początkową parkingu.
Sytuacja przedstawiona przez Państwa w pytaniu jest dość specyficzna. Przygotowane podłoże (posadzka) stanowi bowiem odrębny twór, w swojej pierwotnej postaci nieposiadający przymiotów drogi czy parkingu. Takie podłoże może zatem zostać zaklasyfikowane jako budowla. Aby jednak skutecznie zaklasyfikować wykonane przez Państwa podłoże, należy odnieść się do art. 3 ustawy - Prawo budowlane, w którym przedstawiono definicje poszczególnych obiektów budowlanych.
Wykonane przez Państwa podłoże spełnia warunki przewidziane dla budowli. Stanowi bowiem obiekt budowlany, którego nie można uznać za budynek lub obiekt małej architektury (art. 3 ustawy - Prawo budowlane). Punktem wyjścia dla klasyfikacji podatkowej (kosztowej) w przedmiotowym przykładzie jest docelowe przeznaczenie i wykorzystywanie podłoża. Będzie ono początkowo użytkowane w związku z eksploatacją hal magazynowych. Zatem wydatek poniesiony na wytworzenie tego środka trwałego będzie spełniać przesłanki określone dla kosztów podatkowych i środków trwałych wymienione w art. 15 ust. 1 i art. 16a ust. 1 u.p.d.o.p. Oznacza to, że wydatki poniesione na wytworzenie tego środka trwałego można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w formie odpisów amortyzacyjnych. Stawką właściwą dla tej budowli będzie 4,5 proc. rocznie (załącznik nr 1 do u.p.d.o.p. - grupa 2 „Obiekty inżynierii lądowej i wodnej”). Odrębnemu zaklasyfikowaniu będą natomiast podlegać koszty przywiezienia hal i ich montażu. Należy je zaliczyć bezpośrednio w koszty uzyskania przychodów (art. 15 ust. 4d u.p.d.o.p.). W sytuacji rozwiązania umowy z wynajmującym hale należy zawiesić amortyzację utwardzonego podłoża - jeżeli nie będą go Państwo wykorzystywać w prowadzonej działalności. Jeżeli jednak podłoże zostanie wykorzystane na parking, to będzie ono nadal spełniać użyteczność gospodarczą. W takim przypadku niezamortyzowana wartość tego podłoża powinna zwiększyć wartość początkową parkingu.
Sebastian Woźniak
księgowy z licencją MF
Podstawa prawna:
• art. 3 ustawy z 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (j.t. Dz.U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623),
• art. 15 ust. 1 i 4d, art. 16a ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (j.t. Dz.U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn.zm.).