RADA
Koncesja nie jest wartością niematerialną i prawną. W związku z tym nie podlega amortyzacji. Jednakże wydatki na jej nabycie jako koszt pośredni powinny być rozliczane proporcjonalnie do okresu, na który została przyznana.
UZASADNIENIE
Zasadniczo okres amortyzacji wartości niematerialnych i prawnych nie może być krótszy niż 60 miesięcy (art. 16m ust. 1 pkt 4 updop). Zawarty w przepisach art. 16b updop katalog wartości niematerialnych i prawnych ma charakter zamknięty. Zaliczane są do nich m.in.: spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego, spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, autorskie lub pokrewne prawa majątkowe, prawa określone w ustawie z 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (know-how).
WARTO ZAPAMIĘTAĆ
Katalog wartości niematerialnych i prawnych zawarty w ustawie podatkowej ma charakter zamknięty.
Ponieważ w katalogu tym nie wymieniono koncesji, to nie można jej uznać za wartość niematerialną i prawną. Nie może ona być zatem amortyzowana np. w ciągu 5 lat.
Potwierdził to m.in. Naczelnik Urzędu Skarbowego w Lwówku Śląskim w piśmie z 13 grudnia 2005 r. nr 423/1/27/PD/2-1/05. Organ podatkowy podkreślił w nim, że:
Koncesja jest decyzją administracyjną i nie jest wymieniona w art. 16b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych określającym zakres wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji (...) Zatem zarówno od samej koncesji, jak i wydatków poniesionych w celu uzyskania tej koncesji nie mogą być dokonywane odpisy amortyzacyjne w myśl art. 16m ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, czyli w okresie 60 miesięcy.
Jednakże wydatki na koncesje są kosztami pośrednimi. Tak samo zakwalifikował je również Naczelnik Pierwszego Śląskiego Urzędu Skarbowego w piśmie z 14 czerwca 2005 r. nr PSUS/PBOI/423/80/P/05/AS, stwierdzając, że:
Opłata koncesyjna jest jednorazowym wydatkiem, jaki podatnik musi uiścić w związku z faktem udzielenia mu koncesji przez organ koncesyjny. Należy zauważyć, że opłaty za udzieloną koncesję ściśle związane są z możliwością prowadzenia działalności koncesjonowanej, a tym samym z możliwością uzyskiwania z tego źródła przychodów. Nie można ich jednak powiązać z konkretnym przychodem. Zatem ponoszona przez podatnika opłata z tytułu koncesji, w myśl art. 15 ust. 1, podlega zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów. W opisywanej sytuacji zapłacona przez Spółkę jednorazowa opłata za koncesję stanowi wydatek, który w pełnej wysokości podlega zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w roku podatkowym, w którym został faktycznie poniesiony, bowiem z treści art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, że jeżeli przypisanie kosztu do przychodu określonego roku nie jest możliwe, koszty te są potrącane w roku, w którym zostały poniesione.
Od 1 stycznia 2007 r. na podstawie art. 15 ust. 4d updop koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli jednak koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą. W opisanej sytuacji wydatki te dotyczą okresu 10 lat. A zatem wydatki na nabycie koncesji zezwalającej na wydobycie minerałów przez okres 10 lat należy rozliczać proporcjonalnie do tego okresu.
• art. 15 ust. 4d, art. 16b, art. 16m ust. 1 pkt 4 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych - j.t. Dz.U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654; ost.zm. Dz.U. z 2007 r. Nr 176, poz. 1238
Krzysztof Rustecki
ekspert w zakresie podatków dochodowych