RADA
Wydatki na okolicznościowy podarunek dla pracownika są Państwa kosztem podatkowym, ponieważ stanowią tzw. wydatki pracownicze. Od wartości zegarka należy odprowadzić składki ZUS i podatek dochodowy.
UZASADNIENIE
O możliwości zaliczenia danego wydatku do kosztów podatkowych rozstrzyga z jednej strony związek tego wydatku z uzyskiwaniem przychodu lub zabezpieczeniem jego źródła, a z drugiej strony nieumieszczenie przez ustawodawcę tego wydatku w katalogu kosztów niestanowiących kosztów uzyskania przychodu. Wśród kosztów uznawanych za koszty uzyskania przychodów są także świadczenia wypłacane przez pracodawców na rzecz swoich pracowników (z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 updop). Ponieważ upominki okolicznościowe nie zostały wprost określone jako niestanowiące kosztów, kwestia możliwości uznania ich za koszt podatkowy musi być rozpatrzona zgodnie z ogólną definicją kosztu podatkowego (art. 15 ust. 1 updop).
Należy zaznaczyć, że tego rodzaju świadczenia nie można uznać za wydatek reprezentacyjny. Z reprezentacją mamy bowiem do czynienia, gdy działanie ma na celu odniesienie skutku na zewnątrz firmy. Stanowisko to potwierdził również Lubelski Urząd Skarbowy w interpretacji z 13 września 2007 r. (sygn. PD.423-49/07):
Do kosztów reprezentacji nie zalicza się wydatków na: (...) e) upominki okolicznościowe dla pracowników (wydatki te stanowią koszty uzyskania przychodów pracodawcy).
Cytowana interpretacja potwierdza możliwość zaliczenia wydatków na upominki okolicznościowe do kosztów. Poniesiony wydatek na prezent pożegnalny dla pracownika (upominek okolicznościowy) dobrze świadczy o kulturze pracodawcy. Poprawia to atmosferę w firmie, podnosi lojalność pracowników i tym samym służy zachowaniu źródeł przychodu. Prezent okolicznościowy przekazany pracownikowi można potraktować jako element wynagrodzenia. Potwierdził to Podlaski Urząd Skarbowy w postanowieniu w sprawie interpretacji prawa podatkowego z 14 marca 2005 r., sygn. P-I/423/16/WE/05:
Wśród kosztów uznawanych za koszty uzyskania przychodów są także świadczenia wypłacane przez pracodawców na rzecz swoich pracowników (z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy). Świadczenia rzeczowe (prezenty) sfinansowane ze środków obrotowych przekazywane pracownikom przechodzącym na emeryturę są przychodem ze stosunku pracy tego pracownika, stanowią więc element wynagrodzenia. Zatem wydatki te stanowią pracownicze koszty uzyskania przychodu u pracodawcy.
Nagroda rzeczowa jako przychód pracownika
Rzeczowe świadczenie (w tym przypadku zegarek) dla Państwa pracownika jest jego przychodem ze stosunku pracy. Wyjątek stanowi wartość rzeczowych świadczeń otrzymywanych przez pracownika, sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych - do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 380 zł (art. 21 ust. 1 pkt 67 updof). Ponieważ jednak zapłacili Państwo za zegarek zapewne ze środków własnych (obrotowych), to należy potraktować ten wydatek jako przychód pracownika.
Oskładkowanie nagród rzeczowych dla pracowników
Z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne wyłączone są co prawda nagrody jubileuszowe (gratyfikacje), które według zasad określających warunki ich przyznawania przysługują pracownikowi nie częściej niż co 5 lat, ale dotyczy to nagród jubileuszowych w związku ze stażem pracy. Jak zaznaczaliśmy, nagroda dla pracownika z okazji jego odejścia na emeryturę jest przychodem z umowy o pracę. Przychód ten nie jest wyłączony z podstawy wymiaru składek na podstawie rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 18 grudnia 1998 r. Tym samym od przekazanego upominku zakład pracy powinien naliczyć składki na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne. W podstawie wymiaru składek należy również uwzględnić wartość przekazanego pracownikowi zegarka łącznie z kosztami grawerowania. Wartość tego świadczenia rzeczowego powinna być ustalona według cen zakupu.
Rozliczenie księgowe
Ponieważ wartość przekazanego pracownikowi prezentu stanowi element wynagrodzenia, ewidencję należy przeprowadzić w następujący sposób:
Wn „Koszty wynagrodzeń”,
Ma „Rozrachunki z pracownikami”.
• art. 15 ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych - j.t. Dz.U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654; ost.zm. Dz.U. z 2007 r. Nr 176, poz. 1238
• § 1-3 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe - Dz.U. Nr 161, poz. 1106; ost.zm. Dz.U. z 2004 r. Nr 243, poz. 2434
Sławomir Biliński
konsultant podatkowy