Takie stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z 6 lipca 2016 r., sygn. IBPB-1-2/4510-403/16/MS.
Interpretacja jest niekorzystna dla podatników w części, w której dotyczy uznania refundowanego wynagrodzenia za przychód. Pracodawcy, którzy skorzystali z refundacji i nie zaliczali jej dotychczas do przychodów, uznając, że obejmuje ją art. 12 ust. 4 pkt 14 ustawy o CIT, powinni skorygować swoje rozliczenia podatkowe. Wynika to z tego, że wskazany przepis nie dotyczy świadczeń pochodzących z Funduszu Pracy. Przepis ten obejmuje jedynie sytuacje, w których źródłem refundacji są środki europejskie, budżet państwa czy budżet jednostek samorządu terytorialnego.
Jednocześnie należy jednak dodać, że w tej samej interpretacji przyznano, iż naliczone wynagrodzenie pracownika ujęte w księgach rachunkowych w kwocie wynikającej ze stosunku pracy, zalicza się do kosztów uzyskania przychodu. Jest tak również w przypadku, gdy refundacja nie pokrywa całej kwoty wynagrodzenia. Tym samym pracodawca, który terminowo wypłaca należności objęte refundacją, może je zaliczyć do kosztów podatkowych już w miesiącu, za który są należne. Moment zaliczenia wynagrodzenia do kosztów nie jest bowiem powiązany z momentem otrzymania refundacji.
Polecamy: Monitor Księgowego – prenumerata
Na zakończenie warto przypomnieć, że dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków związanych z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych, stanowią przychód zwolniony od podatku (art. 17 ust. 1 pkt 21 ustawy o CIT). Dotyczy to również dotacji otrzymanych na zakup takich środków trwałych z Funduszu Pracy.
Czytaj więcej na IFK Platformie Księgowych i Kadrowych w artykule: "Zwrot części kosztów wynagrodzeń otrzymany z Powiatowego Urzędu Pracy jest przychodem – interpretacja MF" >>