Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 29 stycznia 2009 r., sygn. IPPP2/443-1868/08-2/KK
Stan faktyczny i stanowisko wnioskodawcy
Spółka z siedzibą w Wielkiej Brytanii zawarła umowę pożyczki (dalej: „pożyczka”) z podmiotem polskim (dalej „pożyczkodawca”). Na podstawie umowy, pożyczkodawca zobowiązał się dokonać na rzecz spółki wypłaty środków finansowych, spółka zobowiązała się natomiast do zwrotu środków finansowych w określonym terminie, a także do wypłacenia pożyczkodawcy odsetek od udzielonej pożyczki. Pożyczkodawca nie jest bankiem, nie jest także udziałowcem spółki. Pożyczkodawca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT w Polsce. Spółka nie jest natomiast podatnikiem podatku od wartości dodanej zarejestrowanym w Wielkiej Brytanii, ani w żadnym innym państwie członkowskim Unii Europejskiej. Na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i usług („PKWiU”) z 18 marca 1997 r. (Dz.U Nr 42 poz. 264 z późn.zm.), spółka klasyfikuje udzielenie pożyczki pod symbolem PKWiU 65.22.10 jako „usługi udzielania pożyczek świadczone poza systemem bankowym”.
Spółka stoi na stanowisku, iż otrzymana przez nią pożyczka (tj. pożyczka udzielona poza systemem bankowym) korzysta ze zwolnienia z opodatkowania VAT w Polsce na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, oraz że w konsekwencji umowa pożyczki nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych (PCC), zgodnie z art. 2 pkt 4 lit. b ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.
Stanowisko dyrektora izby skarbowej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 z późn.zm.) (...), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (...) podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez świadczenie usług - zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy w rozumieniu art. 7 ustawy.
Zgodnie z dyspozycją art. 27 ust. 1 ustawy, w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.
Artykuł 27 ust. 3 pkt 2 ustawy stanowi, iż w przypadku gdy usługi, o których mowa w ust. 4, są świadczone na rzecz podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę - miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności - stały adres lub miejsce zamieszkania. Artykuł 27 ust. 4 ustawy określa katalog usług, do których odnosi się art. 27 ust. 3 ustawy. Są to m.in.: usługi bankowe, finansowe i ubezpieczeniowe łącznie z reasekuracją.
Mając na uwadze powołane wyżej przepisy oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny, należy uznać, iż dla usług pośrednictwa finansowego polegających na udzielaniu pożyczek na rzecz podmiotów zagranicznych mających siedzibę w kraju Wspólnoty innym niż Polska, które nie są zarejestrowanymi podatnikami podatku od wartości dodanej w kraju siedziby ani w innym kraju, miejscem świadczenia usług będzie miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania.
Zatem należy uznać, iż czynność udzielania pożyczek podmiotowi zagranicznemu mającemu siedzibę w kraju Wspólnoty innym niż Polska, który nie jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od wartości dodanej w kraju siedziby ani w innym kraju, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce.
Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy, zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. Pod pozycja 3 załącznika nr 4 do ustawy zostały wymienione usługi pośrednictwa finansowego sklasyfikowane w sekcji J PKWiU ex 65-67, z wyłączeniem:
1) działalności lombardów, z wyjątkiem usług świadczonych przez banki,
2) usług polegających na oddaniu w odpłatne użytkowanie rzeczy ruchomej,
3) usług doradztwa finansowego (PKWiU ex 67.13.10-00.20),
4) usług doradztwa ubezpieczeniowego oraz wyceny dla towarzystw ubezpieczeniowych (PKWiU ex 67.20.10-00.20, -00.30), z wyjątkiem świadczonych przez zakład ubezpieczeń społecznych w rozumieniu przepisów o działalności ubezpieczeniowej oraz świadczonych w tym zakresie przez podmioty działające w imieniu i na rzecz zakładu ubezpieczeń,
5) usług ściągania długów oraz factoringu,
6) usług zarządzania akcjami, udziałami w spółkach lub związkach, obligacjami i innymi rodzajami papierów wartościowych, z wyjątkiem wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy,
7) usług przechowywania akcji, udziałów w spółkach lub związkach, obligacji i innych rodzajów papierów wartościowych, z wyjątkiem wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy,
8) transakcji dotyczących dokumentów ustanawiających tytuł własności,
9) transakcji dotyczących praw w odniesieniu do nieruchomości.
Wnioskodawca klasyfikuje usługę pod symbolem PKWiU 65.22. - usługi udzielania pożyczek świadczonych poza systemem bankowym. Zgodnie z przytoczonym powyżej art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy, w związku z pozycją nr 3 załącznika nr 4 do ustawy, należy uznać tę usługę za zwolnioną od podatku od towarów i usług.
Jednocześnie organ podatkowy informuje, że nie jest organem uprawnionym do dokonania klasyfikacji statystycznych. Powyższa interpretacja została wydana w oparciu o klasyfikację statystyczną wskazaną we wniosku przez wnioskodawcę (...).