Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 19 marca 2009 r. (nr IPPB2/415-1625/08-5/AS)
Stan faktyczny
Spółka zawarła przed sądem pracy z byłym pracownikiem spółki (powodem) ugodę sądową, na podstawie której zobowiązała się do zapłaty kwoty 38 000 zł tytułem odszkodowania za świadczenie pracy powoda w godzinach nadliczbowych w okresie całego zatrudnienia u pozwanego. Spółka wypłaciła powodowi odszkodowanie pomniejszone o naliczony podatek dochodowy od osób fizycznych w wysokości 19 proc. (...)
Stanowisko podatnika
Odszkodowanie wypłacone powodowi odpowiada treści art. 21 ust. 1 pkt 3b, tzn. jest innym odszkodowaniem otrzymanym na podstawie ugody sądowej i do wysokości kwoty wynikającej z ugody jest zwolnione z podatku dochodowego od osób fizycznych.
Stanowisko organu podatkowego
(...) Stosownie do art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f., za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają zatem wszelkie dochody osiągane przez podatnika, z wyjątkiem tych dochodów, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione od podatku bądź od których zaniechano poboru podatku, w drodze rozporządzenia wydanego przez Ministra Finansów. (...)
Należy stwierdzić, że wypłacona byłemu pracownikowi kwota stanowiła w rzeczywistości wypłatę zaległego wynagrodzenia za przepracowane godziny nadliczbowe, wypłaconego po ustaniu stosunku pracy, a nie odszkodowanie. Wypłacone byłemu pracownikowi świadczenie, jako związane ze stosunkiem pracy, należało zatem zakwalifikować do przychodów określonych w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako przychód ze stosunku pracy.
Ponieważ wynagrodzenie za godziny nadliczbowe nie zostało wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych, na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy podlega więc opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Pracodawca, jako płatnik dokonujący wypłaty tego rodzaju przychodów, jest obowiązany do poboru zaliczki i przekazania jej na rachunek właściwego urzędu skarbowego, zgodnie z zasadami podanymi w art. 32 i 38 tej ustawy.
Należy podkreślić, że gdyby pracodawca wypłacał pracownikowi wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, w sposób i na zasadach kodeksu pracy, od wynagrodzeń tych byłby zobowiązany pobrać zaliczki na podatek dochodowy. Zatem pracownik otrzymujący przychód z tego źródła, jakkolwiek uzyskany w terminie późniejszym, nie może być w uprzywilejowanej sytuacji podatkowej, w stosunku do innych pracowników, otrzymujących takie przychody w terminie. (...)