Koszty zakwaterowania i pełnego wyżywienia kontrahentów można uznać za koszty podatkowe, jeżeli ich poniesienie służyło realizacji celów reklamowych i było konieczne z uwagi na charakter i czas trwania organizowanego spotkania. Z kolei wydatki poniesione na dojazdy uczestników spotkania mają charakter kosztów reprezentacji. Pokrywanie kosztów podróży wykracza bowiem poza poziom gościnności zwyczajowo przyjęty i ma niewątpliwy wpływ na sposób postrzegania podatnika przez potencjalnych kontrahentów. Przedstawiamy fragment stanowiska Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy.
"(...) W przedstawionym stanie faktycznym, w ramach działań marketingowych Spółka zorganizowała kilkakrotnie dla potencjalnych klientów wyjazdy do fabryk, w których odbywa się produkcja oferowanych przez nią pojazdów, w celu zapoznania ich z procesem produkcyjnym, finalnym produktem oraz ofertą w zakresie towarów handlowych. W czasie takiego wyjazdu Spółka pokrywała koszty dojazdu (transport do i z fabryki), zakwaterowania (hotel, kwatera prywatna, motel, zajazd) i wyżywienia (obiad) zaproszonych potencjalnych kupujących. (...)
A zatem, w sytuacji gdy głównym celem organizacji opisanej akcji marketingowej była reklama pojazdów i innych towarów handlowych oferowanych przez Spółkę, tj. zachęcenie do nabywania ww. towarów poprzez ich prezentację, przekazywanie informacji o zaletach stosowanych technologii, ich wpływie na cechy produktu finalnego itp., i jeśli możliwość uczestniczenia w tym spotkaniu nie została ograniczona do grupy wyselekcjonowanych podmiotów gospodarczych, ale stanowiła szerzej dostępną formę prezentacji towarów, można uznać, że miała ona charakter reklamowy. Wydatki związane z jej organizacją w postaci poczęstunku (obiadu) dla kontrahentów mogą wówczas zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, o ile zapewnienie poczęstunku stanowi przejaw gościnności niewykraczający poza główny cel spotkania, tj. reklamę produktów (towarów) Spółki. Podobnie koszty zakwaterowania i pełnego wyżywienia kontrahentów można uznać za koszty podatkowe, jeżeli ich poniesienie służyło realizacji celów reklamowych i było konieczne z uwagi na charakter i czas trwania organizowanego spotkania.
W przypadku natomiast, gdy możliwość uczestniczenia w zwiedzaniu fabryki, połączonym z prezentacją produktów oraz towarów handlowych oferowanych przez Spółkę, miała tylko wąska grupa wyselekcjonowanych przez nią podmiotów i jeśli spotkanie to zostało przygotowywane z myślą o budowaniu relacji z tymi kontrahentami, koszty ich wyżywienia i zakwaterowania mają charakter reprezentacyjny. Podobnie należy zakwalifikować te wydatki w sytuacji, gdy z uwagi na charakter i czas trwania organizowanego spotkania ich poniesienie nie było konieczne dla osiągnięcia celów reklamowych omawianej akcji marketingowej. W takich sytuacjach wydatki na posiłki i noclegi dla kontrahentów - jako noszące znamiona reprezentacji - podlegają wyłączeniu z kategorii kosztów uzyskania przychodów na mocy art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Innymi słowy, wydatki na zakwaterowanie i posiłki dla uczestników spotkania w fabryce Wnioskodawcy - w zależności od całokształtu okoliczności związanych z tym zdarzeniem - mogą mieć zarówno znamiona reklamy, jak i reprezentacji. Jednoznaczne przesądzenie o charakterze tych kosztów wymagałoby przeprowadzenia postępowania dowodowego. (...)
W oparciu o przedstawiony stan faktyczny można natomiast dokonać jednoznacznej oceny prawnej wydatków związanych z pokryciem kosztów dojazdu do fabryki uczestników opisanej akcji marketingowej. Wydatków tych nie można uznać za element niezbędny dla realizacji celów reklamowych organizowanego spotkania. Ich poniesienie nie służy promowaniu zalet towarów i produktów oferowanych przez Spółkę. Co więcej, pokrywanie kosztów podróży wykracza poza poziom gościnności zwyczajowo przyjęty w kontaktach omawianego rodzaju i ma niewątpliwy wpływ na sposób postrzegania Wnioskodawcy przez potencjalnych kontrahentów. Służy zatem budowaniu określonego wrażenia w odbiorze Spółki, wiążącego się z wytwornością i prestiżem. Wobec powyższego wydatki poniesione na dojazdy uczestników spotkania do fabryki mają charakter kosztów reprezentacji, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Podsumowując, w przedstawionym stanie faktycznym, Wnioskodawca nie powinien zaliczać do kosztów uzyskania przychodów wszystkich wymienionych wydatków związanych z organizacją zwiedzania fabryki dla kontrahentów. Za koszty podatkowe mogą być bowiem uznane wyłącznie te z analizowanych wydatków, które nie mają charakteru kosztów reprezentacji."
Interpretacja indywidualna z 21 grudnia 2009 r., wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy, nr ITPB3/423-554/09/MT