STAN FAKTYCZNY
Sprawa dotyczyła wartości celnej towaru sprowadzonego przez spółkę. Organy celne w lutym 2002 r. przyjęły zgłoszenie celne uzupełniające dotyczące leków przeznaczonych do sprzedaży detalicznej. Wcześniej leki były objęte procedurą składu celnego, a następnie procedurą dopuszczenia do obrotu. Wartość celna została ustalona zgodnie z deklaracją zgłaszającego w kwocie wynikającej z faktury eksportowej. Jednak po kontroli organy uznały, że wartość była błędna. Chodziło o wartość rabatów i opustów. Organy uznały pierwotne zgłoszenie za nieprawidłowe, określiły kwotę wynikającą z długu celnego i VAT.
UZASADNIENIE
Wojewódzki sąd administracyjny oddalił skargę spółki. Nie zgodził się tym samym, że przekazanie środków finansowych kontrahentowi zagranicznemu w kwocie pomniejszonej o udzielone opusty pozostawało bez wpływu na wartość celną importowanego towaru. Bezskuteczna okazała się także skarga kasacyjna podatniczki. Naczelny Sąd Administracyjny zauważył, że zagraniczny kontrahent skarżącej, wystawiając w listopadzie 2001 r. fakturę handlową oraz odnoszącą się bezpośrednio do niej notę kredytową określającą rabat, ustalił tym samym cenę należną za lek objęty fakturą handlową. Wyraźne powiązanie noty kredytowej z konkretną fakturą handlową nie pozwala na odrębne traktowanie obu tych dokumentów jako dotyczących różnych stosunków prawnych. Ścisłe powiązanie rabatu z wartością sprzedanych leków przeczy stanowisku skarżącej, iż dotyczy on innego stosunku prawnego.
Sąd przyznał rację, że zgodnie z zasadą wolności kontraktowej, wyrażonej w kodeksie cywilnym, strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania. Mogą określić więc również sposób i czas ustalenia ceny sprzedaży. Mogą tę cenę określić też przez wskazanie podstaw do jej ustalenia. Cena jest zatem elementem istotnym umowy sprzedaży. Ale nie oznacza to, że musi być ostatecznie ustalona w chwili zawarcia umowy i nie może być przez strony później skonkretyzowana lub zmieniona. Dlatego w ocenie NSA, jeżeli po zawarciu umowy sprzedawca (eksporter) udzieli kupującemu (importerowi) rabatu obniżającego pierwotnie ustaloną cenę, to nie ma podstaw do uznania, że opust ten nie jest elementem kształtującym cenę transakcyjną. W konsekwencji nie można uznać, że nie ma wpływu na wartość celną sprowadzonych towarów tylko dlatego, że nie pozostaje on w ścisłym związku czasowym z zawarciem umowy sprzedaży.
Sąd podkreślił, że w procedurze dopuszczenia towarów do obrotu jednym z istotnych elementów jest prawidłowe określenie wartości celnej. Zgłaszający jako podmiot zobowiązany nie wskazał prawidłowej wartości celnej. W ocenie sądu zostało to ustalone na podstawie dokumentów ujawnionych w toku kontroli. Ponadto dokumenty te wbrew oczywistemu obowiązkowi nie zostały wskazane przy zgłoszeniu celnym. Dlatego stanowisko wyrażone przez organy celne w decyzji administracyjnej było prawidłowe, a WSA, oddalając skargę, nie naruszył prawa.
Wyrok NSA z 6 maja 2008 r., niepublikowany
SYGN. AKT I GSK 514/07
Aleksandra Tarka