Zgodnie z treścią art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.
Możliwość zaliczenia konkretnego wydatku do kategorii kosztów uzyskania przychodów uzależniona została od istnienia związku przyczynowo-skutkowego tzn. poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu, bądź funkcjonowanie tego źródła.
Kosztami uzyskania przychodów są zarówno koszty bezpośrednio, jak i pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami, pod warunkiem, że podatnik wykaże, że zostały one w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów.
Polecamy: Jak rozliczać koszty w czasie
Należy podkreślić, że o tym co jest celowe i potrzebne w ramach wynajmu lokalu, decyduje podatnik, a nie organ podatkowy.
Jeżeli podatnik osiąga przychody z tytułu najmu nieruchomości (mieszkań czy domów) może w trakcie prowadzenia działalności wystąpić sytuacja gdy np. jedna z nieruchomości (lub kilka) nie będzie wynajmowana przez pewien okres czasu, a jednocześnie w tym czasie przedsiębiorca będzie poszukiwał nowego najemcy, ponosząc jednocześnie koszty związane z posiadaniem i utrzymaniem nieruchomości (np. opłaty czynszowe i inne).
Polecamy: Czy obiad z kontrahentem w restauracji to reprezentacja, czy koszt uzyskania przychodu
W świetle art. 22 ust. 1 ustawy o PIT należy podkreślić, że kosztem uzyskania przychodu mogą być wszelkie wydatki poniesione w celu zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, tak aby przynosiło ono dochody w przyszłości.