W podatku dochodowym nie ma regulacji takich jak w przypadku VAT – czyli pozwalającej wprost (po spełnieniu określonych warunków) skorygować podstawę opodatkowania oraz podatek należny. Jedynym sposobem na zmniejszenie podstawy opodatkowania w podatku dochodowym, jest możliwość zaliczenia nieściągalnej wierzytelności do kosztów uzyskania przychodów, jednak po spełnieniu określonych warunków.
Ulga na złe długi – zwrot zapłaconego VAT
Nieściągalna wierzytelność w kosztach
Zgodnie art. 23 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (PIT), zaliczenie nieściągalnej wierzytelności do kosztów uzyskania przychodu jest możliwe, gdy:
- wierzytelności zostały uprzednio zaliczone do przychodów należnych,
- nieściągalność wierzytelności została uprawdopodobniona.
Natomiast uprawdopodobnienie nieściągalności następuje poprzez postanowienie o nieściągalności, uznane przez wierzyciela jako odpowiadające stanowi faktycznemu, wydane przez właściwy organ postępowania egzekucyjnego, postanowienie sądu o:
a) oddaleniu wniosku o ogłoszenie upadłości obejmującej likwidację majątku, gdy majątek niewypłacalnego dłużnika nie wystarcza na zaspokojenie kosztów postępowania,
b) umorzeniu postępowania upadłościowego obejmującego likwidację majątku, gdy zachodzi okoliczność opisana w powyższym punkcie,
c) ukończeniu postępowania upadłościowego obejmującego likwidację majątku, protokołem sporządzonym przez podatnika, stwierdzającym, że przewidywane koszty procesowe i egzekucyjne związane z dochodzeniem wierzytelności byłyby równe albo wyższe od jej kwoty, protokół sporządzony przez podatnika, stwierdzający, że przewidywane koszty procesowe i egzekucyjne związane z dochodzeniem wierzytelności byłyby równe albo wyższe od tej kwoty.
Potwierdzenie statusu podatnika VAT dla celów ulgi na złe długi
Istnieje możliwość, w przypadku gdy kwoty są stosunkowo niewielkie, aby w protokole wykazać, że są one niższe niż koszty prowadzonych postępowań.
Konsekwencje podatkowe u dłużnika
Regulacje ustaw o podatku dochodowym od osób fizycznych i prawnych przewidują konsekwencje podatkowe u dłużnika, który nie zapłacił. Jest on zobowiązany zmniejszyć koszty uzyskania przychodu, jeśli nie zapłaci dostawy po 30 dniach po upływie terminu płatności albo 90 dniach od zaliczenia do kosztów (jeżeli termin płatności jest dłuższy niż 60 dni). Nie ma natomiast regulacji dotyczących możliwości zmniejszenia przychodów.
Polecamy: Opłaty zaliczane do kosztów podatkowych (PDF)
W przypadku podatku dochodowego od osób prawych (CIT) zaliczenie odpisu aktualizującego do kosztów uzyskania przychodów określa: art. 16 ust 1 pkt 26a w związku z art. 16 ust 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Autor: Magdalena Podgórska
Podstawa prawna:
– Ustawa z dn. 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych – Dz.U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm., ost. zm. Dz.U. z 2015 r. poz. 1569.