Pracodawca zwraca pracownikowi poniesione w związku z podróżą służbową koszty:
- przejazdów,
- noclegów,
- dojazdów środkami komunikacji miejscowej,
- innych udokumentowanych wydatków, określonych przez pracodawcę odpowiednio do uzasadnionych potrzeb.
Koszty przejazdów
Pracodawca wysyłając pracownika w podróż służbową może określić środek transportu do odbycia podróży (np. autobus, pociąg, samolot, samochód). Zwrot kosztów przejazdu obejmuje cenę biletu środka transportu, którym podróżuje pracownik. Jeżeli pracownikowi przysługuje ulga na dany środek transportu, pracownik otrzyma zwrot kwoty faktycznie wydatkowanej na zakup biletu, bez względu na to, z jakiego tytułu ulga ta przysługuje.
W takiej samej wysokości pracodawca uwzględni wydatek na bilety w kosztach uzyskania przychodów.
Pracownik może udać się w podróż służbową również samochodem niebędącym własnością pracodawcy, o ile pracodawca wyrazi zgodę na taka formę transportu. W takim przypadku pracownikowi przysługuje zwrot kosztów przejazdu w wysokości stanowiącej iloczyn przejechanych kilometrów przez stawkę za jeden kilometr przebiegu, ustaloną przez pracodawcę.
Stawka ta nie może być wyższa niż określona w rozporządzeniu ministra infrastruktury z dnia 25 marca 2002 r. w sprawie warunków ustalania oraz sposobu dokonywania zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów niebędących własnością pracodawcy (Dz.U. nr 27, poz. 271 ze zmianami).
Koszty noclegów
Jeżeli pracownik chce otrzymać zwrot kosztów noclegu w kwocie faktycznie poniesionej powinien przedstawić pracodawcy rachunek. Właściwe udokumentowanie takiego wydatku jest ważne również dla pracodawcy, jeżeli chce uznać koszty podróży służbowej za koszt uzyskania przychodu. Jeżeli pracownik nie przedłoży rachunku dokumentującego koszt noclegu, otrzyma ryczałt za każdy nocleg w wysokości 150% diety, ale tylko wtedy, gdy nocleg trwał co najmniej 6 godzin pomiędzy godzinami 21 i 7.
Zwrot kosztów noclegu nie przysługuje pracownikowi:
- za czas przejazdu,
- jeżeli pracownikowi zapewniono nocleg bezpłatny,
- jeżeli pracodawca uzna, że pracownik miał możliwość codziennego powrotu do miejscowości stałego lub czasowego pobytu.
Koszty dojazdów środkami komunikacji miejscowej
Pracownikowi przysługuje ryczałt w wysokości 20 % diety za każdą rozpoczętą dobę pobytu w podróży na pokrycie kosztów dojazdów środkami komunikacji miejscowej (niezależnie od rodzaju środków transportu).
Ryczałt nie przysługuje, jeżeli pracownik nie ponosi kosztów dojazdów (na przykład podróżuje własnym samochodem). Pracownik nie otrzyma ryczałtu również, gdy pracodawca zgodzi się zwrócić udokumentowane (bilety) koszty dojazdów środkami komunikacji miejscowej. Wszelkie zwroty kosztów podróży poza kosztami ustalonymi w formie ryczałtu muszą być udokumentowane (faktury, rachunki, bilety).
Inne wydatki
Pracodawca zwróci pracownikowi i zaliczy do kosztów podatkowych inne wydatki poniesione w związku z podróżą służbową. Do takich kosztów zaliczymy opłaty za korzystanie z parkingów, opłaty za korzystanie z płatnych autostrad, bilety wstępu na wystawy, targi związane z podróżą służbową. Warunkiem zaliczenia wydatków do kosztów uzyskania przychodów jest ich udokumentowanie (posiadanie dowodów poniesienia wydatków) oraz istnienie związku z odbywaną podróżą służbową.
Dokumentowanie podróży i związanych z nią wydatków
Praktyką jest sporządzanie dla celów dowodowych tzw. „delegacji” pomimo braku ustawowego obowiązku jej sporządzania. Można w niej określić co najmniej osobę delegowaną, miejscowość docelową, datę, godzinę wyjazdu oraz powrotu, a także cel podróży.
Do rozliczenia kosztów podróży pracownik powinien załączyć dokumenty (faktury, rachunki, bilety) potwierdzające poszczególne wydatki. Jeżeli uzyskanie dokumentu nie było możliwe, pracownik składa pisemne oświadczenie o dokonanym wydatku i przyczynach braku jego udokumentowania. Nie wymagają dokumentowania należności ustalane w formie ryczałtów.
Podstawa prawna: rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju (Dz. U. Nr 236, poz. 1990 ze zmianami).