Co to jest zakładowy fundusz świadczeń socjalnych
Zakładowy fundusz świadczeń socjalnych stwarza możliwość finansowania przez pracodawcę działalności socjalnej i udzielania pomocy finansowej pracownikom.
Zasady tworzenia przez pracodawców zakładowego funduszu świadczeń socjalnych i zasady gospodarowania środkami tego funduszu określa ustawa o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych.
Pracodawca, który utworzy zakładowy fundusz świadczeń socjalnych, corocznie wpłaca na wyodrębniony rachunek funduszu odpis podstawowy, naliczany w stosunku do przeciętnej liczby zatrudnionych u danego przedsiębiorcy.
Małe firmy (te które według ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych zatrudniają mniej niż 20 pracowników w przeliczeniu na pełne etaty), nie mają jednak obowiązku tworzenia zakładowego funduszu świadczeń socjalnych.
Działalność socjalna i wpłaty na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych jako koszty uzyskania przychodów
Przepisy ustaw o podatku dochodowym od osób fizycznych i podatku dochodowym od osób prawnych mówią, że wydatki pracodawcy na działalność socjalną, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, nie stanowią kosztów uzyskania przychodów.
Przez działalność socjalną należy rozumieć usługi świadczone przez pracodawców na rzecz różnych form wypoczynku, działalności kulturalno-oświatowej, sportowo-rekreacyjnej, udzielanie pomocy materialno - rzeczowej lub finansowej, a także zwrotnej lub bezzwrotnej pomocy na cele mieszkaniowe na warunkach określonych umową.
Kosztami podatkowymi są natomiast odpisy dokonywane przez podatnika na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych, jeżeli ich równowartość została na ten fundusz wpłacona.
Czy wydatki na zakup pracownikom karnetów na zajęcia sportowe oraz biletów na imprezy kulturalne stanowią działalność socjalną
Udzielenie jednoznacznej odpowiedzi nie jest możliwe. Wspomniane wydatki mogą stanowić działalność socjalną, jeżeli przydział biletów pracownikom byłby zależny od ich sytuacji finansowej, dochodów na członka rodziny.
W przedstawionej sytuacji celem zakupu biletów i karnetów jest integracja pracowników. Spółka wyjaśnia, że wspólne wyjścia pracowników poprawiają atmosferę i zwiększają efektywność wykonywanej pracy. Można przyjąć, że poniesione wydatki nie stanowią działalności socjalnej w rozumieniu przepisów ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych.
Wydatki na zajęcia sportowe oraz imprezy kulturalne jako koszt podatkowy
Przyjmując, że w opisanym, konkretnym przypadku wydatki na bilety i karnety nie stanowią działalności socjalnej, możliwe jest ich zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów na zasadach ogólnych.
Podatnik musi więc wykazać, że poniesione koszty mają związek z prowadzoną działalnością, służą uzyskaniu przychodów albo zabezpieczeniu i zachowaniu źródła przychodów (pracowników). Ich celem jest poprawa sytuacji jednostki gospodarczej, na przykład poprzez zwiększenie efektywności pracy.
Podstawa prawna:
- art. 22 ust. 1, art. 23 ust. 1 pkt 7 lit. b), art. 23 ust. 1 pkt 42 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
- art. 15 ust. 1, art. 16 ust. 1 pkt 9 lit. b), art. 16 ust. 1 pkt 45 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.