Zarówno podatnicy podatku dochodowego od osób fizycznych, jak i podatnicy podatku dochodowego od osób prawnych nie zaliczą do kosztów uzyskania przychodów składek na ubezpieczenie samochodu, w wysokości przekraczającej ich część ustaloną w takiej proporcji, w jakiej pozostaje równowartość 20 000 euro do wartości samochodu przyjętej do celów ubezpieczenia (wartości pojazdu określonej w polisie).
Jeżeli podatnik chce zaliczyć składkę do kosztów podatkowych to, w przypadku auta o wartości przewyższającej limit 20 000 euro odliczy składkę obliczoną od kwoty limitu, pozostała część składki odpowiadająca realnej wartości pojazdu nie będzie stanowiła kosztu podatkowego. W przypadku pojazdów o wartości nie przekraczającej limitu, odliczeniu podlegała będzie cała zapłacona składka.
Monitor Księgowego – prenumerata
Jakich samochodów dotyczy limit
Ograniczenie dotyczące zaliczania do kosztów podatkowych wydatków na ubezpieczenie dotyczy tylko samochodów osobowych. Definicję samochodu osobowego znajdziemy w art. 5a pkt 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i art. 4a pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Oznacza to, że koszt ubezpieczenia samochodu ciężarowego wykorzystywanego w działalności gospodarczej stanowi koszt uzyskania przychodów w pełnej wysokości.
Polecamy: Jak zaliczać do kosztów wydatki na firmowy samochód osobowy
Jakich ubezpieczeń dotyczy limit
Ubezpieczenia podzielmy na obowiązkowe i dobrowolne. Do pierwszej grupy należy ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej (OC). Umowy dobrowolne to autocasco (AC), a także ubezpieczenie od następstw nieszczęśliwych wypadków kierowcy i pasażerów (NNW).
Tylko w przypadku ubezpieczenia dobrowolnego AC podstawą ubezpieczenia jest wartość samochodu, do której odwołuje się ustawodawca w przepisie ograniczającym wysokość składki uznawanej za koszt podatkowy. A więc wysokość składki na AC jest uzależniona od wartości samochodu.
Dlatego właściwe wydaje się stanowisko, zgodnie z którym, tylko w przypadku ubezpieczenia dobrowolnego AC podatnik musi obliczyć kwotę stawki, której nie zaliczy do kosztów podatkowych. W konsekwencji możemy przyjąć, że składki na inne ubezpieczenia (OC, NNW) w całości stanowią koszt uzyskania przychodów.
IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
Czy ważny jest właściciel samochodu
Ustawodawca nie uzależnił zasad zaliczania do kosztów podatkowych składek na ubezpieczenie samochodów, od kwestii ich własności. Oznacza to, że te same zasady podatnicy zastosują zarówno do tzw. samochodów firmowych, wpisanych do ewidencji środków trwałych, jak i samochodów nie należących do podatnika, a wykorzystywanych w działalności gospodarczej na podstawie innych umów.
O czym jeszcze warto pamiętać
Umowy ubezpieczenia są zawierane na określony czas. Podpisując umowę na następny okres, wartość samochodu przyjmowana do ubezpieczenia z reguły zmienia się. A więc zawierając kolejną umowę AC, konieczne jest ponowne ustalenie kwoty składki stanowiącej koszt uzyskania przychodu.
Podatnik powinien pamiętać jeszcze o jednej kwestii. Jeżeli wykorzystuje w swojej działalności samochód prywatny (niebędący jego środkiem trwałym), wszelkie wydatki związane z eksploatacją samochodu, również składki na ubezpieczenie, stanowią koszt do wysokości wynikającej z ewidencji przebiegu pojazdu. Podkreślmy, że to podwójne ograniczenie dotyczy jedynie tzw. niefirmowego samochodu osobowego, używanego najczęściej na podstawie umowy najmu, dzierżawy, użyczenia.
Podyskutuj o tym na naszym FORUM
Polecamy: serwis Samochód w firmie
Podstawa prawna: art. 23 ust. 1 pkt 47 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, art. 16 ust. 1 pkt 49 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.