Definicja materiałów zawarta jest w § 3 rozporządzenia kpir W pkt 1 lit. b i c powołanego przepisu podana jest definicja materiałów, odrębnie podstawowych i pomocniczych:
- materiałami (surowcami) podstawowymi są materiały, które w procesie produkcji lub przy świadczeniu usług stają się główną substancją gotowego wyrobu; do materiałów podstawowych zalicza się również materiały stanowiące część składową (montażową) wyrobu lub ściśle z wyrobem złączone (np. opakowania - puszki, butelki) oraz opakowania wysyłkowe wielokrotnego użytku (np. transportery, palety), jeżeli opakowania te nie są środkami trwałymi,
- materiałami pomocniczymi są materiały niebędące materiałami podstawowymi, które są zużywane w związku z działalnością gospodarczą i bezpośrednio oddają wyrobowi swoje właściwości.
Przeczytaj także: Koszty uzyskania przychodów w działalności gospodarczej - najczęstsze problemy
Natomiast z pkt. 10 „Objaśnień do podatkowej księgi przychodów i rozchodów” zwartych w załączniku nr 1 do rozporządzenia wynika, że do wpisywania zakupu materiałów oraz towarów handlowych wg cen zakupu przeznaczona jest kolumna 10.
Z powyższych definicji wynika zatem, że rozstrzygnięcie wątpliwości kiedy zakupiony materiał należy wpisywać do kolumny 10 podatkowej księgi przychodów i rozchodów zależy od tego, czy wykorzystywany przy świadczonej usłudze materiał spełnia przesłanki do uznania go za materiał podstawowy lub pomocniczy w rozumieniu powołanych przepisów rozporządzenia. Materiały zużywane przy świadczeniu usług fryzjersko-kosmetycznych nie spełniają wspomnianych przesłanek, winny być więc ewidencjonowane w kolumnie 14 podatkowej księgi przychodów i rozchodów.
Polecamy serwis: Zakładam firmę - salon fryzjerski
Podstawa prawna:
Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów ( Dz.U z 2003 Nr 152 poz 1475 ze zm.)