RADA
Przenośny kiosk oraz fundament należy amortyzować jako dwa odrębne środki trwałe:
• kiosk - rodzaj 806 KŚT, stawka liniowa 10%,
• fundament - rodzaj 291 KŚT, stawka liniowa 4,5%.
W związku z rozbieżnymi wyjaśnieniami organów podatkowych klasyfikację taką warto potwierdzić w Urzędzie Statystycznym. Szczegóły w uzasadnieniu.
UZASADNIENIE
Amortyzacji podlegają m.in. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością. Budynki i lokale należą do grupy 1 Klasyfikacji Środków Trwałych. Budynkami są obiekty budowlane, trwale związane z gruntem, wydzielone z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiadające fundamenty i dach. Klasyfikacja Środków Trwałych przyjmuje definicję budynku z ustawy - Prawo budowlane. Jedną z charakterystycznych cech tej definicji jest to, że budynek musi być trwale związany z gruntem. Przenośny kiosk posadowiony na fundamencie tej cechy nie spełnia. Wobec tego nie możemy go uznać za budynek. Za budynek nie uznamy również samego fundamentu. Nie jest on wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz nie posiada dachu. Niektóre organy podatkowe stoją jednak na stanowisku, że budynkiem jest także obiekt przenośny, posadowiony na fundamencie. Przykładowo w postanowieniu z 25 maja 2007 r., nr PD1A/415-8/07, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Wadowicach stwierdził:
Hala, którą Pan zamierza kupić, pomimo że jest rozbieralna, jest posadowiona na fundamencie i poprzez ten fundament jest trwale związana z gruntem. Zgodnie z art. 3 pkt 2 ustawy - Prawo budowlane budynek to taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach. A zatem w świetle powyższego przedmiotowa hala klasyfikowana jest w grupie 1 KŚT „Budynki niemieszkalne”, w rodzaju 103 „Budynki handlowo-usługowe”, dla których stawka amortyzacyjna wynosi 2,5%.
Taka interpretacja jest uprawniona w przypadku hal handlowych, ponieważ KŚT wyraźnie przewiduje, że rodzaj 103 obejmuje hale używane do targów, aukcji i wystaw. W przypadku jednak przenośnych kiosków taka klasyfikacja byłaby błędem. W rodzaju 806 KŚT sklasyfikowane są różnego typu obiekty wolno stojące, tj.: kioski, budki, domki kempingowe, zadaszenia ochronne itp. niezwiązane w sposób trwały z gruntem. Liniowa stawka amortyzacji wynosi dla nich 10%. Wyjaśnienia zawarte w KŚT wyraźnie mówią, że grupa 1 środków trwałych nie obejmuje kiosków, budek, baraków i domków kempingowych sklasyfikowanych w rodzaju 806. Wobec tych wyraźnych przepisów KŚT przenośny kiosk należy zakwalifikować do rodzaju 806 i amortyzować stawką liniową wynoszącą 10%. Za wartość początkową kiosku należy przyjąć jego cenę nabycia (cena zakupu plus inne koszty poniesione przed przekazaniem go do używania) albo koszt wytworzenia. Fundament natomiast należy zakwalifikować do rodzaju 291 KŚT - obiekty inżynierii lądowej i wodnej, gdzie indziej niesklasyfikowane. Stawka amortyzacji dla tych budowli wynosi 4,5%. Wartością początkową fundamentu będzie koszt jego wytworzenia.
Do wydawania wiążących klasyfikacji z zakresu KŚT uprawniony jest Urząd Statystyczny w Łodzi, Ośrodek Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych mieszczący się przy ul. Suwalskiej 29, 93-176 Łódź. Klasyfikacją wydaną przez Urząd Statystyczny związany jest zarówno podatnik, jak i organ podatkowy.
• art. 22a ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - j.t. Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176; ost.zm. Dz.U. z 2009 r. Nr 97, poz. 800
• rozporządzenie Rady Ministrów z 30 grudnia 1999 r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT) - Dz.U. Nr 112, poz. 1317; ost.zm. Dz.U. z 2004 r. Nr 260, poz. 2589
Krzysztof Rustecki
ekspert w zakresie podatków dochodowych