Podatnicy, którzy w 2009 roku ponosili podlegające odliczeniu wydatki z tytułu systematycznego oszczędzania w kasie mieszkaniowej, mają prawo do kontynuacji odliczeń w ramach ulgi podatkowej. Dotyczy to osób, które rozpoczęły oszczędzanie przed 1 stycznia 2002 r. i gromadzą oszczędności na tym samym rachunku oszczędnościowo-kredytowym, w tym samym banku prowadzącym kasę.
Prawo do odliczenia przysługuje w granicach limitów przez cały okres oszczędzania w kasie mieszkaniowej ustalony w umowie o kredyt kontraktowy zawartej z bankiem przed 1 stycznia 2002 r. W zeznaniu podatkowym podatek można pomniejszyć o 30 proc. oszczędności, ale nie więcej niż o 11 340 zł. Nadwyżka oszczędności nie jest objęta ulgą. Podatnicy odliczający ulgę powinni wypełnić część C załącznika PIT/D do zeznania rocznego.
Trzeba pamiętać, że wycofanie oszczędności z kasy mieszkaniowej skutkuje utratą prawa do ulgi z tytułu systematycznego gromadzenia oszczędności. Wyjątek dotyczy przypadku, gdy wycofana kwota po określonym w umowie o kredyt kontraktowy okresie systematycznego oszczędzania została wydatkowana zgodnie z celami systematycznego oszczędzania na rachunku prowadzonym przez tę kasę. Podatnik powinien zatem przeznaczyć środki na co najmniej jeden z celów systematycznego oszczędzania wymieniony w art. 8 ust. 1 ustawy o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego, m.in. nabycie, budowę, przebudowę, rozbudowę lub nadbudowę domu albo lokalu mieszkalnego, stanowiącego odrębną nieruchomość, remont domu albo mieszkania z wyjątkiem bieżącej konserwacji i odnowienia mieszkania czy spłatę kredytu bankowego zaciągniętego na wymienione cele.
Wycofane środki powinny zostać wydatkowane w odpowiedni sposób do końca roku podatkowego, w którym nastąpiło ich wycofanie. W przeciwnym razie podatnik traci prawo do ulgi i powinien ją zwrócić. Kwoty uprzednio odliczone od podatku należy wykazać w zeznaniu podatkowym i doliczyć do podatku.
Ważne Odliczenie od podatku związane z systematycznym oszczędzaniem w kasie mieszkaniowej nie może być wyższe niż 30 proc. wydatków poniesionych w roku podatkowym, nie więcej jednak niż 11 340 zł