Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wyjaśnił zagadnienie dotyczące opodatkowania ekwiwalentu wypłacanego pracownikom za korzystanie z internetu przy użyciu ich własnego sprzętu komputerowego.
W przedmiotowej sprawie, spółka zatrudnia na umowę o pracę przedstawicieli medycznych, którzy działają w rożnych rejonach kraju. Przedstawiciele medyczni zobowiązani są do przesyłania drogą elektroniczną dziennych raportów z wykonanych zadań, ewidencję przebiegu pojazdu, planów dziennych i planów tygodniowych, rozliczenia wydatków służbowych. Wszelka korespondencja z siedzibą spółki odbywa się drogą elektroniczną. Pracownicy są zobowiązani do posiadania stałego łącza internetowego. Spółka zwraca część poniesionych kosztów.
Dyrektor warszawskiej izby wskazał, iż refundacja pracownikowi kosztów abonamentu za posiadane łącze internetowe stanowi przychód w rozumieniu ustawy o PIT (t.j. Dz.U. z 2010 r. nr 51, poz. 307).
Z kolei art. 21 ust. 1 pkt 13 ustawy o PIT stanowi, iż wolne od podatku dochodowego są ekwiwalenty pieniężne za używanie przez pracowników przy wykonywaniu pracy narzędzia, materiały lub sprzęt, stanowiące ich własność.
Zwolnienie wynikające z tego przepisu ma zastosowanie po spełnieniu łącznie kilku warunków:
- ekwiwalent musi być wypłacony w pieniądzu,
- kwota ekwiwalentu powinna odpowiadać poniesionym przez pracownika wydatkom, to znaczy musi zachodzić racjonalny związek pomiędzy kwotą wypłaconą pracownikowi a wartością używanych dla celów pracodawcy narzędzi, materiałów lub sprzętu należących do pracownika oraz stopniem zużycia rzeczy dokonanego w trakcie tego używania,
- narzędzia, materiały lub sprzęt muszą stanowić własność pracownika,
- narzędzia, materiały lub sprzęt należące do pracownika muszą być wykorzystywane przy wykonywaniu pracy na rzecz pracodawcy.
Po spełnieniu powyższych warunków kwota wypłaconego ekwiwalentu korzysta ze zwolnienia od podatku.
Pracownicy spółki korzystają ze stałego łącza internetowego. Umowa o korzystaniu ze stałego łącza internetowego charakteryzuje się tym, iż użytkownik łącza ponosi stałą opłatę za korzystanie z niego, bez względu na fakt, ile czasu trwa połączenie w danym okresie i jaka ilość danych została odebrana lub przesłana.
Oznacza to, że pracownik firmy za korzystanie z łącza stałego zapłaci tyle samo, bez względu na to, czy będzie wykorzystywał łącze dla potrzeb zakładu pracy, do potrzeb prywatnych, czy też nie będzie korzystał ze stałego łącza w ogóle. Pracownik nie ponosi zatem wydatku na rzecz pracodawcy. Jednocześnie, po stronie pracodawcy nie powstaje obowiązek zwrotu powyższych wydatków.
Ekwiwalent pieniężny, który płatnik zamierza wypłacać pracownikom za korzystanie z internetu do celów służbowych nie może być utożsamiany z ujętymi w art. 21 ust. 1 pkt 13 powołanej ustawy podatkowej, rzeczami, materiałami czy sprzętem, których wykorzystanie na potrzeby pracodawcy rodzi podstawę do wypłaty ekwiwalentu. Opłata za stałe łącze internetowe jest bowiem abonamentem, zapłatą za usługę dostępu do internetu. Pracownik korzysta z prawa, jakie nabył, opłacając abonament. Zatem wypłacone kwoty za internet stanowią przychody ze stosunku pracy poszczególnych pracowników, podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych razem z innymi składnikami wynagrodzenia za pracę.
Reasumując, otrzymany ekwiwalent przez pracownika, tj. refundacja części kosztów za używanie łącza internetowego stanowi przychód ze stosunku pracy pracownika, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, łącznie z innymi składnikami wynagrodzenia za pracę.
Interpretacja indywidualna dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 8 kwietnia 2010 r. (nr IPPB2/415-230/10-4/AS)
Adam Kuchta