RADA
Tak, wydatki związane z napojami stanowią Państwa koszt. W interpretacjach władze podatkowe uznają wartość kredytu na karcie magnetycznej za przychód pracownika. Szczegóły - w uzasadnieniu.
UZASADNIENIE
Pracodawca jest obowiązany zapewnić wszystkim pracownikom wodę zdatną do picia lub inne napoje (§ 112 rozporządzenia sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz.U. z 2003 r. Nr 169, poz. 1650 ze zm.). Przepisy BHP nie regulują, jakie napoje pracodawca ma zapewnić pracownikom. Zatem to sam pracodawca określa, w jakiej formie wywiąże się z tego obowiązku. Państwa firma wydatki na realizację tego obowiązku może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu. Potwierdzenie tego stanowiska można znaleźć m.in. w decyzji w sprawie interpretacji prawa podatkowego Izby Skarbowej w Białymstoku z 15 listopada 2007 r. (sygn. PBI/4270i-1/MS/07).
Niestety, wybrana przez Państwa forma realizacji obowiązku zapewnienia napojów pracownikom może oznaczać dla nich powstanie przychodu. Tak uznał Drugi Mazowiecki Urząd Skarbowy w Warszawie w postanowieniu w sprawie interpretacji prawa podatkowego z 5 czerwca 2007 r. (sygn. 1472/DPC/415-47/07/PK):
Nieodpłatnym świadczeniem Spółki na rzecz jej pracowników w tym przypadku nie jest pobranie z automatu napoju ani nawet wypicie go przez danego pracownika. Przychodem jest kredyt znajdujący się na kluczu chipowym. Jak wynika z wniosku, pracownik korzystając z otrzymanego od Spółki klucza, może nabywać napoje z automatu. Przedmiotowa sytuacja nie różni się niczym od sytuacji, gdyby pracownicy nabywali te napoje za pieniądze otrzymane od pracodawcy jako wynagrodzenie. Otrzymane przez pracownika wynagrodzenie jest jego przychodem w momencie otrzymania, a nie w momencie, gdy wyda pieniądze, jakie w ramach tego wynagrodzenia otrzymał. W przedmiotowym przypadku klucze chipowe są swego rodzaju nośnikiem wartości pieniężnych. W związku z tym wartość stanowi przychód pracowników Spółki ze stosunku pracy.
Reasumując, wartość pieniężna przyznawana pracownikom na zakup napojów z automatu stanowi ich przychód ze stosunku pracy niezależnie od tego, czy wartość ta przekazywana jest w formie banknotów, przelewu bankowego czy kluczy chipowych.
Interpretacja ta jest o tyle kontrowersyjna, że świadczenia rzeczowe i ekwiwalenty za te świadczenia przysługujące na podstawie przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy nie stanowią przychodu pracownika. Zgodnie z tymi przepisami pracodawca ma obowiązek dostarczania wszystkim pracownikom wody zdatnej do picia lub innych napojów. Karty chipowe uprawniające do korzystania z automatu z napojami stanowią formę realizacji tego obowiązku. Organy podatkowe mogą jednak argumentować, że tego rodzaju ekwiwalent nie jest przewidziany przepisami BHP i tym samym stanowi przychód pracownika. Pracodawcy mogą się natomiast powołać na zwolnienie podatkowe, przewidziane w art. 21 ust. 1 pkt 11b updof. Przepis ten zwalnia:
wartość otrzymanych przez pracownika od pracodawcy bonów, talonów, kuponów lub innych dowodów uprawniających do uzyskania na ich podstawie posiłków, artykułów spożywczych lub napojów bezalkoholowych, w przypadku gdy pracodawca, mimo ciążącego na nim obowiązku wynikającego z przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, nie ma możliwości wydania pracownikom posiłków, artykułów spożywczych lub napojów bezalkoholowych.
Tym samym, jeżeli pracodawca nie ma innej możliwości wydania napojów pracownikom, to otrzymane przez nich środki na karcie magnetycznej, uprawniające do pobierania napojów, będą korzystać ze zwolnienia. Takie stanowisko może jednak prowadzić do sporu z urzędem skarbowym. By tego uniknąć, pracodawcy powinni w miarę swych możliwości przekazywać pracownikom napoje, nie zaś posiadające wartość pieniężną ekwiwalenty uprawniające do ich otrzymania.
• art. 15 ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych - Dz.U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654; ost.zm. Dz.U. z 2007 r. Nr 176, poz. 1238
• § 112 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy - j.t. Dz.U. z 2003 r. Nr 169, poz. 1650; ost.zm. Dz.U. z 2007 r. Nr 49, poz. 330
• art. 12 ust. 1, art. 21 ust. 1 pkt 11b ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - j.t. Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176; ost.zm. Dz.U. z 2007 r. Nr 211, poz. 1549
Sławomir Biliński
konsultant podatkowy