ISABELLE LEILA-WIERZBICKA
pracownik naukowy Wyższej Szkoły Informatyki i Zarządzania Copernicus we Wrocławiu oraz Dolnośląskiej Wyższej Szkoły Służb Publicznych Asesor we Wrocławiu
Tak
Z ulgi rehabilitacyjnej mogą korzystać jedynie osoby niepełnosprawne lub na utrzymaniu których pozostają osoby niepełnosprawne. Prawo do ulgi wymaga właściwego udokumentowania.
Korzystanie z ulg w ramach rozliczeń podatku dochodowego wymaga od podatnika posiadania różnorakich dokumentów. Należy zwrócić uwagę, że od dochodu obliczonego dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych podlegają odliczeniu wydatki na cele rehabilitacyjne oraz wydatki związane z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne. Jak każda ulga i ta wymaga właściwego udokumentowania.
Ulga rehabilitacyjna obejmuje swym zakresem osoby posiadające:
• orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w ustawie o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, lub
• decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo
• orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16. roku życia, wydanego na podstawie ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudniania osób niepełnosprawnych,
• orzeczenie o niepełnosprawności wydane przez właściwy organ na podstawie odrębnych przepisów obowiązujących do 31 sierpnia 1997 r.
Odliczenie od dochodu przysługuje, jeżeli wydatki te nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały nam zwrócone w jakiejkolwiek formie. Jeśli wydatki te były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), to odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie.
W ramach ulgi rehabilitacyjnej są pewne wydatki, które można odliczyć od dochodu i nie trzeba ich dokumentować. Są to: wydatki na utrzymanie psa przewodnika; używanie samochodu osobowego na konieczne przejazdy osób niepełnosprawnych; na opłacenie przewodnika dla osoby niewidomej lub z niepełnosprawnością narządu ruchu. Podlegają one odliczeniu w granicach limitu kwotowego wynoszącego 2280 zł rocznie. Pamiętajmy, że brak obowiązku dokumentowania wydatków podlegających odliczeniu nie oznacza, że możemy odliczyć kwotę, której faktycznie nie wydaliśmy.
W przypadku gdy zarówno podatnik, jak i jego małżonek są osobami niepełnosprawnymi, każdemu z nich odrębnie przysługuje odliczenie w granicach limitu 2280 zł wydatków na używanie samochodu osobowego na konieczne przejazdy na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne. Ustawodawca nie zastrzegł tu, że limit ten jest łączny dla obojga małżonków. Podwójny limit odliczenia nie przysługuje natomiast rodzicom będącym współwłaścicielami samochodu osobowego, którym dowożą niepełnosprawne dziecko na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne.
W sytuacji braku dokumentów wskazujących na wymienione okoliczności, podatnikowi nie przysługuje uprawnienie do skorzystania z ulgi rehabilitacyjnej. Jeśli mimo braku takich dokumentów podatnik skorzysta z ulgi, może w konsekwencji narazić się na bezpodstawny zwrot podatku, a w trakcie kontroli i ewentualnego postępowania podatkowego na konieczność zwrotu niesłusznie otrzymanej nadpłaty wraz z należnymi ustawowymi odsetkami. Zatem chcąc skorzystać z przysługujących nam ulg, zadbajmy wcześniej o ich właściwe udokumentowanie.
EWA MATYSZEWSKA
PODSTAWA PRAWNA
• Art. 26 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2000 r. nr 14, poz. 176 z późn. zm.).