Powołana interpretacja dotyczy pracowników spółki z o.o. wykorzystujących samochody będące własnością spółki do celów służbowych. Samochody powierzone zostały przedstawicielom handlowym oraz osobom pełniącym w spółce funkcje kierownicze. Miejsce parkowania udostępnianych samochodów znajduje się wprost w miejscu zamieszkania pracownika (garaż będący własnością pracownika) lub w pobliżu jego miejsca zamieszkania.
Zasady wykorzystywania samochodów służbowych zostały uregulowane w obowiązującym w spółce regulaminie. Pracownicy są zobowiązani do działania zgodnie z obowiązującym regulaminem. Zobowiązanie pracowników do parkowania samochodów służbowych w miejscu zamieszkania bądź w jego pobliżu wynika z faktu, że pracodawca nie jest w stanie zapewnić miejsc parkingowych dla wszystkich samochodów służbowych (z uwagi na brak takich miejsc).
Organ podatkowy w tym stanie faktycznym stwierdził, że przejazdy pracowników samochodem służbowym na trasie pomiędzy wyznaczonym miejscem parkowania, a miejscem, w którym znajduje się siedziba spółki – o ile nie służą osobistym celom pracowników lecz wykorzystywane są w ramach realizacji zadań służbowych - nie stanowią nieodpłatnego świadczenia w rozumieniu przepisu art. 12 ust. 1 ustawy o PIT. Zatem ich wartości nie można uważać za przychód pracowników ze stosunku pracy.
Kluczowy w argumentacji organów podatkowych jest art. 124 kodeksu pracy. Przepis ten stanowi, że pracownik, któremu powierzono z obowiązkiem zwrotu albo do wyliczenia się:
- pieniądze, papiery wartościowe lub kosztowności,
- narzędzia i instrumenty lub podobne przedmioty, a także środki ochrony indywidualnej oraz odzież i obuwie robocze, odpowiada w pełnej wysokości za szkodę powstałą w tym mieniu.
Polecamy: Kodeks pracy
Pracownik odpowiada w pełnej wysokości również za szkodę w mieniu innym niż wymienione powyżej powierzonym mu z obowiązkiem zwrotu albo do wyliczenia się. Od tej odpowiedzialności pracownik może się uwolnić, jeżeli wykaże, że szkoda powstała z przyczyn od niego niezależnych, a w szczególności wskutek niezapewnienia przez pracodawcę warunków umożliwiających zabezpieczenie powierzonego mienia.
Dlatego organ podatkowy uznał, że pracownicy dojeżdżający samochodami służbowymi z wyznaczonego miejsca parkowania do siedziby spółki (płatnika) oraz z siedziby spółki do wyznaczonego miejsca parkowania nie uzyskują przychodów ze stosunku pracy w postaci innego nieodpłatnego świadczenia w sytuacji, gdy miejsce parkowania samochodu służbowego zostało im wyznaczone przez spółkę zgodnie z obowiązującym regulaminem. Sytuacja taka występuje, gdy płatnik nie dysponuje zabezpieczonym placem bądź garażem, w którym mogłaby bezpiecznie parkować samochody stanowiące jego własność.
Organ podatkowy stwierdził w szczególności, iż:
„(…) przydzielenie samochodu służbowego, wynikające z charakteru pracy na danym stanowisku nie stanowi przychodu pracownika ze stosunku służbowego, o ile samochód ten jest wykorzystywany w celach służbowych. W konsekwencji przejazdy z oraz do miejsca parkowania nie będą również generowały przychodu ze stosunku pracy. Przejazdy te bowiem stanowią realizację celu służbowego jakim jest dbałość o powierzone mienie Spółki wyrażająca się poprzez parkowanie samochodu służbowego w miejscu gwarantującym w najwyższym możliwym stopniu jego bezpieczeństwo, a tym samym stałą gotowość do użytkowania i osiągania przychodu.
Reasumując należy stwierdzić, iż przejazdy pracowników samochodem służbowym na trasie pomiędzy wyznaczonym miejscem parkowania, a miejscem, w którym znajduje się siedziba Spółki – o ile nie służą osobistym celom pracowników lecz wykorzystywane są w ramach realizacji zadań służbowych - nie stanowią nieodpłatnego świadczenia w rozumieniu przepisu art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a zatem ich wartości nie można uważać za przychód pracowników ze stosunku pracy. Spółką nie jest obowiązana do wystąpienia w roli płatnika podatku dochodowego w związku z dojazdami pracowników do i z miejsca wykonywania pracy”.
Porównaj: Jak ustalić koszty pracownicze w PIT