Spółka zawarła umowę z przewoźnikiem na wykonanie zlecenia przewozu jej pracowników do pracy i z pracy. Strony ustaliły zryczałtowaną stawkę za każdy dzień wykonania usługi, bez względu na ilość korzystających z niej osób.
Spółka zaczęła odprowadzać zaliczki na PIT, zgodnie z listą pracowników, którzy zadeklarowali chęć korzystania z usługi. Uważała jednak, że jest taki sposób ustalania przychodu jest niewłaściwy, nie pozwala bowiem na przypisanie poszczególnym osobom wiarygodnej kwoty przychodu do opodatkowania.
Ponadto, z różnych przyczyn zadeklarowani pracownicy nie zawsze korzystali z transportu zapewnionego przez pracodawcę.
Na tle powyższego stanu faktycznego, spółka zwróciła się do organu podatkowego z wnioskiem o interpretację, w którym zapytała, czy fakt udostępnienia pracownikom możliwości skorzystania z nieodpłatnego przejazdu do miejsca pracy, powoduje powstanie po stronie tych pracowników przychodu do opodatkowania, w sytuacji, kiedy nie można ustalić, którzy pracownicy korzystają z tych usług i w jakim zakresie?
Zdaniem spółki, zapłata rozliczana w sposób ryczałtowy nie pozwala na ścisłe określenie wartości świadczenia dla konkretnego pracownika.
Polecamy: Umowa o świadczenie usług przewozowych
Polecamy: Serwis PIT
Dyrektor Izby Skarbowej uznał stanowisko spółki za nieprawidłowe, uznając, że nieodpłatnym świadczeniem, które oferuje swoim pracownikom nie jest faktyczne skorzystanie przez pracowników z przejazdu, lecz sam fakt zapewnienia im takiej możliwości. W związku z tym, przychodem nie będzie wartość faktycznie wykorzystanych usług przewozowych, lecz wartość świadczenia uzyskiwanego przez pracownika, jakim jest możliwość skorzystania z takich usług. Organ podatkowy uznał, że ryczałtowy sposób rozliczenia usługi z przewoźnikiem nie może być podstawą odstąpienia od ustalenia przychodu po stronie pracownika. Dyrektor wskazał, że pracodawca posiada informacje na temat pracowników, którzy zgłosili chęć korzystania z transportu. W związku z tym, powstały przychód należy opodatkować.
Po wyczerpaniu toku instancyjnego, spółka złożyła skargę do WSA, który uchylił zaskarżoną interpretację. Sąd wskazał, że w przedmiotowej sprawie nie można mówić o otrzymaniu przez pracowników nieodpłatnych świadczeń.
Definicja zawarta w art. 11 ustawy o PIT odnosi się bowiem do nieodpłatnych świadczeń faktycznie przez pracownika otrzymanych, nie dotyczy zaś możliwości korzystania z nich. Tym samym, w opinii sądu, do momentu otrzymania świadczenia przychód po stronie pracowników nie powstaje.
Joanna Dekarz jest konsultantem w Zespole Zarządzania Wiedzą działu prawno-podatkowego PwC