Tak wynika z interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 16 lutego 2017 r., 1462-IPPB2.4511.768.2016.1.MG.
Sprawa dotyczyła spółki, która prowadzi działalność w zakresie sprzedaży detalicznej i hurtowej paliw. Mając na uwadze warunki klimatyczne panujące w Polsce oraz specyfikę pracy na stacjach benzynowych powodujące podwyższone ryzyko zachorowań na grypę w okresie jesiennym i zimowym spółka organizuje dla pracowników stacji paliw szczepienia przeciwko grypie.
W tym celu spółka nabywa odpowiednie usługi szczepień w placówkach medycznych oraz finansuje je z własnych środków. Akcja szczepień przeprowadzana jest wyłącznie z powodów ekonomicznych. Jej celem jest potrzeba zapewnienia możliwie pełnego składu, zdrowej załogi każdej stacji paliw, co ma wymierny wpływ na odpowiednią efektywność pracy.
Na tym tle spółka zwróciła się do organu podatkowego z pytaniem, czy pokrywane przez spółkę koszty szczepień na grypę dla pracowników stanowią dla nich przychód w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o PIT.
Prezentując własne stanowisko spółka wskazała, że świadczenie w postaci szczepienia jest spełniane w interesie pracodawcy. Pracownik wprawdzie otrzymuje korzyść w postaci świadczenia medycznego pod postacią szczepienia, jednakże korzyść odnosi przede wszystkim pracodawca, któremu zależy, aby pracownik był obecny w pracy.
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie uznał stanowisko spółki w całości za nieprawidłowe.
Polecamy: Monitor Księgowego – prenumerata
Organ wskazał, że ustawowe pojęcie nieodpłatnych świadczeń musi być zawsze interpretowane w konkretnym kontekście, a nie w oderwaniu od niego, z pominięciem okoliczności realizacji pewnych uprawnień, zjawisk gospodarczych i zdarzeń prawnych.
W zakresie, w jakim przepisy dotyczące bezpieczeństwa i higieny pracy, wynikające z ustawy Kodeks pracy oraz rozporządzeń wydanych na podstawie Kodeksu, wymieniają wprost koszty, do których ponoszenia zobligowany jest pracodawca, w takim zakresie po stronie pracowników nie powstaje przychód z tytułu ponoszenia tych kosztów. Ponoszenie kosztów jest bowiem wówczas w interesie pracodawcy.
Niemniej jednak w pozostałym zakresie, a więc w sytuacji gdy pracodawca nie jest ustawowo zobligowany do ich ponoszenia, nie można uznać, że wydatek ponoszony jest w interesie pracodawcy.
Wybór przepisów
Art. 12. ust. 1. Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.
Stanisław Kędzierski
Źródło: taxonline.pl 24.02.2017 r.