Obowiązek opłacania składek na ubezpieczenie społeczne
Do obowiązków pracodawcy jako płatnika należy zgłoszenie pracownika do ubezpieczeń społecznych oraz obliczenie i przekazanie do ZUS należnych składek. Obowiązek ten, wynikający z powszechnie obowiązujących przepisów krajowych i unijnych (art. 36 ust. 2 Ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, art. 21 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 987/2009), dotyczy pracodawców, którzy są podmiotami zagranicznymi zarówno posiadającymi jak i nieposiadającymi siedziby w Polsce.
W przypadku, gdy pracodawca nie ma w Polsce siedziby ani przedstawicielstwa, możliwe jest tzw. przeniesienie obowiązku płacenia składek bezpośrednio na pracownika, ale pod warunkiem zawarcia z pracownikiem (zleceniobiorcą) umowy, na podstawie której pracownik przejmie obowiązki płatnika składek. Ubezpieczony (pracownik/zleceniobiorca) staje się wówczas płatnikiem składek i sam dokonuje zgłoszenia do ubezpieczeń społecznych oraz oblicza i przekazuje do ZUS należne składki. Jednostką terenową ZUS dla takiego ubezpieczonego (płatnika) jest oddział lub inspektorat ZUS właściwy ze względu na jego miejsce zamieszkania.
Podstawa prawna:
- art. 36 ust. 2 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych
„Obowiązek zgłoszenia do ubezpieczeń społecznych osób określonych w art. 6 ust. 1 pkt. 4, wykonujących pracę na podstawie umowy zlecenia, zwanych dalej zleceniobiorcami, należy do płatnika składek”.
- art. 21 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 987/2009
1. “Pracodawca, którego siedziba lub miejsce prowadzenia działalności znajdują się poza terytorium właściwego państwa członkowskiego, zobowiązany jest do wypełniania wszystkich obowiązków wynikających z ustawodawstwa mającego zastosowanie do jego pracowników, w szczególności obowiązku zapłacenia składek przewidzianych w tym ustawodawstwie, tak jakby jego siedziba lub miejsce prowadzenia działalności znajdowały się we właściwym państwie członkowskim.”
2. “Pracodawca niemający miejsca prowadzenia działalności w państwie członkowskim, którego ustawodawstwo ma zastosowanie, może uzgodnić z pracownikiem, że spoczywający na pracodawcy obowiązek zapłacenia składek może być wypełniany w jego imieniu przez pracownika, bez uszczerbku dla podstawowych obowiązków pracodawcy. Pracodawca powiadamia instytucję właściwą tego państwa członkowskiego o dokonanych uzgodnieniach.”
Polecamy: Monitor prawa pracy i ubezpieczeń
Obowiązek płacenia zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych
Miejsce zamieszkania podatnika i miejsce świadczenia pracy (w tym przypadku Polska), decyduje o tym, że wynagrodzenie podatnika z tytułu tej pracy podlega opodatkowaniu w Polsce. Obowiązek ten, wynika z :
- art. 3 ust. 1 Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
„Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy)”.
- orzecznictwa, np. w Wyroku WSA w Warszawie z 6.6.2014 r., III SA/Wa 2970/13, w którym sąd stwierdził, iż:
„ustawodawca w sposób specyficzny uregulował sposób obliczania i wpłacania zaliczek na podatek dochodowy od dochodów ze stosunku pracy z zagranicy, nakładając obowiązki w tym zakresie na pracowników. Zgodnie bowiem z art. 44 ust. 1a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy osiągający dochody bez pośrednictwa płatników ze stosunku pracy z zagranicy są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy, według zasad określonych w art. 3a.”