Opodatkowanie podatkiem od nieruchomości gruntów i budynków znajdujących się w posiadaniu przedsiębiorcy nie jest uzależnione od rzeczywistego wykonywania na tych gruntach i w zlokalizowanych na nich budynkach czynności składających się na prowadzenie działalności gospodarczej.
Opodatkowanie powoduje sam fakt posiadania tych nieruchomości przez przedsiębiorcę. Jednym z wyjątków od tej zasady są grunty, budynki oraz budowle, które nie są i nie mogą być wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej ze względów technicznych.
Chodzi tutaj o sytuację, w której istniejąca w roku podatkowym nieruchomość jest w takim stanie technicznym, że nie może być wykorzystywana i nie nadaje się do prowadzenia działalności gospodarczej, nawet po realizacji prac remontowych o charakterze odtworzeniowym oraz adaptacyjnych, których efektem nie jest powstanie np. nowego budynku.
Polecamy: Nowe umowy zlecenia i inne umowy cywilnoprawne od 1 stycznia 2017 r.
Warunkiem odstąpienia od wymierzenia podatnikowi będącemu przedsiębiorcą podatku od nieruchomości według najwyższych stawek, przewidzianych dla znajdujących się w jego posiadaniu budynków o charakterze niemieszkalnym, jest:
1) niewykorzystywanie przedmiotu opodatkowania ze względów technicznych,
2) niemożność wykorzystywania przedmiotu opodatkowania ze względów technicznych.
Zobacz również: Stawki maksymalne podatków i opłat lokalnych na 2013 rok
Zobacz również: Stawki maksymalne podatków i opłat lokalnych na 2012 rok
Warunki te muszą wystąpić łącznie.
W praktyce kłopoty podatnikom sprawia ocena, czy dana nieruchomość „nie jest i nie może być wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej ze względów technicznych”.
Polecamy: Podatek od spadków i darowizn
Ustawodawca definiując pojęcie gruntów i budynków związanych z działalnością gospodarczą nie wyjaśnił pojęcia "względy techniczne", a także nie dokonał odesłania do przepisów prawa budowlanego. Dlatego w pierwszej kolejności należy odwołać się do potocznego rozumienia pojęcia "techniczny".
Przykład takiej wykładni znajdziemy w wyroku WSA w Gliwicach z 5 lipca 2010 r. (sygn. akt I SA/Gl 367/09). Sąd oceniał sprawę spółki, która nie mogła prowadzić działalności gospodarczej z uwagi na brak przyłącza gazowego i szeregu zezwoleń, których posiadanie jest konieczne dla wykonywania działalności gospodarczej w należącej do niej budynkach. Pomimo to żądano od niej podatku od nieruchomości według najwyższych stawek. Sąd odpowiedział na pytanie jak rozumieć sformułowanie, że przedmiot opodatkowania nie jest i nie może być wykorzystywany do prowadzenia działalności gospodarczej (ze względów technicznych) oraz jak przekłada się to na ustalone w toku postępowania okoliczności stanu faktycznego.
WSA w Gliwicach stwierdził mi.in.:
„Ustawodawca definiując pojęcie gruntów i budynków związanych z działalnością gospodarczą nie wyjaśnił przy tym pojęcia "względy techniczne", a także nie dokonał odesłania (jak np. przy definicji pojęć: budynek, budowla), do przepisów prawa budowlanego, dlatego też nie będą miały w sprawie bezpośredniego zastosowania postanowienia § 3 pkt 7 i § 49 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. z 2002 r. nr 75, poz. 690 ze zm.). Rozpatrujący niniejszą sprawę skład orzekający podziela stanowisko zawarte w prawomocnym wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku (wyrok z dnia 21 marca 2007 r., sygn. akt I SA/Bk 94/07), że w związku z tym w pierwszej kolejności należy odwołać się do potocznego rozumienia pojęcia "techniczny" a tym samym odnosić je należy do stanu nieruchomości, nie pozwalającego na ich wykorzystanie do prowadzonej działalności.”
Polecamy: serwis VAT
Nawet brak wykonania przez gminę przyłącza do sieci wodno-kanalizacyjnej może być przesłanką do stwierdzenia, że prowadzenie działalności gospodarczej na gruncie jest niemożliwe ze względów technicznych (zob. wyrok NSA z 17 listopada 2005 r. (sygn. akt FSK 2319/04).