Jak wynika z art. 3 ust. 1 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych (dalej: „ustawa”), podatnikami podatku od nieruchomości, są:
- osoby fizyczne,
- osoby prawne,
- jednostki organizacyjne, w tym spółki nieposiadające osobowości prawnej,
które są m.in. właścicielami nieruchomości lub obiektów budowlanych lub posiadaczami samoistnymi nieruchomości lub obiektów budowlanych.
Polecamy: Nowe umowy zlecenia i inne umowy cywilnoprawne od 1 stycznia 2017 r.
A więc również spółka z o.o jest podatnikiem tego podatku.
Z kolei właściwym organem podatkowym w sprawach podatków i opłat jest wójt, burmistrz lub prezydent miasta.
Podatkiem od nieruchomości będą obciążone grunty, budynki i budowle zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej.
Zobacz również: Stawki maksymalne podatków i opłat lokalnych na 2013 rok
Zobacz również: Stawki maksymalne podatków i opłat lokalnych na 2012 rok
Polecamy: Amortyzacja podatkowa
W art. 2 ust. 1 ww. ustawy czytamy, opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości podlegają następujące nieruchomości lub obiekty budowlane: grunty, budynki lub ich części oraz budowle lub ich części związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
Ażeby określić przedmiot opodatkowania podatkiem od nieruchomości należy również zwrócić uwagę na treść definicji zawartych w art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy.
Polecamy: Faktura VAT od A do Z
I tak, za grunty, budynki i budowle związane z prowadzeniem działalności gospodarczej uważa się grunty, budynki i budowle będące w posiadaniu przedsiębiorcy lub innego podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą, z wyjątkiem budynków mieszkalnych oraz gruntów związanych z tymi budynkami, a także gruntów, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy, chyba że przedmiot opodatkowania nie jest i nie może być wykorzystywany do prowadzenia tej działalności ze względów technicznych.
Przepis art. 1a ust. 1 pkt 4 ustawy stwierdza, iż za działalność gospodarczą uważa się działalność, o której mowa w przepisach prawa działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2.
Podatkowi od nieruchomości podlegają również budowle na nieruchomości. Przedtem jednak należy ustalić, czy konkretny obiekt jest budowlą na podstawie ww. ustawy.
Zgodnie z art. 1a ustawy za budynek uważa się obiekt budowlany w rozumieniu przepisów prawa budowlanego, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.
Budowlą natomiast jest obiekt budowlany w rozumieniu przepisów prawa budowlanego, który nie wypełnia definicji budynku lub obiektu małej architektury, a także urządzenia budowlanego w rozumieniu przepisów prawa budowlanego związane z obiektem budowlanym, i które zapewnia możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem. Najczęściej za budowle uważa się m.in. linie przesyłowe, słupy, reklamy przy drogach itd.
Niestety przedsiębiorca, który kupił zabudowaną nieruchomość i nie będzie jej wykorzystywał do działalności gospodarczej w całości, to i tak będzie musiał odprowadzać podatek od całej powierzchni przedmiotowej nieruchomości.
Nieistotne jest to, że nie wykorzystuje jej w całości. W przepisach bowiem nie przewidziano takiej możliwości. Przyjmuje się zatem pewnego rodzaju fikcję, że dane nieruchomości, budynki, budowle, itp. (jeżeli spełniają określone przepisami warunki) powinny być i są wykorzystywane w całości.
Z tego punktu widzenia przed zakupem, i w tym konkretnym przypadku, należało przeprowadzić planowanie podatkowe, tj. najprościej mówiąc, znalezienie najskuteczniejszego sposobu i rozwiązania minimalizowania kosztów podatkowych (optymalizacja podatkowa).
W konsekwencji, bez uprzedniego przeprowadzonego planowania podatkowego, spółka będzie musiała płacić wyższy podatek od nieruchomości w stosunku do korzyści jakie uzyska z nieruchomości.
Niestety, takie stanowisko mało korzystne dla podatnika, utrzymują organy podatkowe i sądy administracyjne, np. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 20 marca 2009 r., sygn. akt II FSK 1888/07, stwierdził, że cyt.: „sam fakt posiadania przez przedsiębiorcę skutkuje tym, że budynek, budowla, grunt są związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. Tak więc różnego rodzaju obiekty niewykorzystywane w danym momencie lub gdzie prowadzona jest innego rodzaju działalność niż gospodarcza, należy uznać za związane z działalnością gospodarczą”.