Podatek od nieruchomości w przypadku rodzinnych ogrodów działkowych
Ustawą z dnia 20 marca 2015 r. o zmianie ustawy – Prawo budowlane oraz niektórych innych ustaw (Dz. U z 2015 r., poz. 528), zmieniony został przepis art. 7 ust. 1 pkt 12 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 849).
Wprowadzone nowe brzmienie przepisu wynika ze zmian wprowadzonych do ustawy Prawo budowlane. Zwolnieniu podlegają położone na terenie rodzinnego ogrodu działkowego: grunty, altany działkowe i obiekty gospodarcze o powierzchni zabudowy do 35 m2 oraz budynki stanowiące infrastrukturę ogrodową, w rozumieniu ustawy z dnia 13 grudnia 2013 r. o rodzinnych ogrodach działkowych (Dz. U. z 2014 r. poz. 40), z wyjątkiem zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej.
Zmiany do ustawy wchodzą w życie z dniem 30 kwietnia 2015 r.
Do 30 kwietnia 2015 r. zmieniany przepis art. 7 ust. 1 pkt 12 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych brzmi następująco:
1. Zwalnia się od podatku od nieruchomości:
(...)
12) położone na terenie rodzinnego ogrodu działkowego: grunty i budynki nieprzekraczające norm powierzchni ustalonych w przepisach prawa budowlanego dla altan i obiektów gospodarczych oraz budynki stanowiące infrastrukturę ogrodową, w rozumieniu ustawy z dnia 13 grudnia 2013 r. o rodzinnych ogrodach działkowych (Dz. U. z 2014 r. poz. 40), z wyjątkiem zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej.
Polecamy: Sprzedaż nieruchomości firmowej - rozliczenie podatkowe i ewidencja
Altany działkowe - definicja i legalizacja
Omawiana nowelizacja wprowadza w ustawie z 13 grudnia 2013 r. o rodzinnych ogrodach działkowych definicję altany działkowej (art. 2 pkt 9a): wolno stojący budynek rekreacyjno-wypoczynkowy lub inny obiekt budowlany spełniający taką funkcję, położony na terenie działki w rodzinnym ogrodzie działkowym, o powierzchni zabudowy do 35 m2 oraz o wysokości do 5 m przy dachach stromych i do 4 m przy dachach płaskich, przy czym do powierzchni zabudowy nie wlicza się tarasu, werandy lub ganku, o ile ich łączna powierzchnia nie przekracza 12 m2 .
Nowe przepisy przewidują, że działkowiec, który ma wątpliwości czy obiekt budowlany znajdujący się na jego działce spełnia wymagania określone w definicji altany działkowej, może wystąpić do właściwego organu nadzoru budowlanego z wnioskiem o wydanie zaświadczenia potwierdzającego zgodność wybudowanej altany działkowej z nowym prawem.
Ustawa legalizuje też obiekty wybudowane na terenie rodzinnych ogrodów działkowych przed dniem jej wejścia w życie (30 kwietnia 2015 r.), spełniające wymagania przewidziane dla altany działkowej. Za zalegalizowanie takich obiektów działkowiec nie będzie musiał ponosić opłaty legalizacyjnej.
W przypadku altan, w stosunku do których zostały wszczęte postępowania ws. wydania decyzji nakazującej rozbiórkę, postępowania te będą umarzane.
Projekt nowelizacji prawa budowlanego przygotował Komitet Inicjatywy Ustawodawczej "Stop rozbiórkom altan". Poprawki do niego, w konsultacji z komitetem, zaproponowały Rządowe Centrum Legislacji oraz Ministerstwo Infrastruktury i Rozwoju.
Projekt powstał, bo w styczniu 2014 r. Naczelny Sąd Administracyjny (NSA) orzekł, że zgodnie z prawem budowlanym altana to budowla o lekkiej konstrukcji, często ażurowej, stawiana w ogrodzie, przeznaczona do wypoczynku i ochrony przed słońcem i deszczem. Wykładnia ta spowodowała - zdaniem autorów obywatelskiego projektu - że wobec działkowca, który wzniósł obiekt o wymiarach zgodnych z prawem budowlanym, ale o konstrukcji niezgodnej z definicją, orzeczono nakaz rozbiórki.
Stąd celem przyjętych przepisów jest zalegalizowanie obiektów budowlanych stojących na terenach rodzinnych ogrodów działkowych. Najczęściej chodzi o małe, murowane domki, które nie mieszczą się w definicji altany zawartej w orzeczeniu NSA. Takie obiekty - jest ich ok. 900 tys. - do tej pory nie spełniały parametrów altany i według prawa były samowolą budowlaną.
Źródło: Ministerstwo Finansów, PAP