Zgodnie z postanowieniami Konwencji między Rzeczpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych świadczenie w postaci dodatku rodzinnego z Wielkiej Brytanii wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Polsce podlega opodatkowaniu tylko w Polsce. Jednocześnie jednak, przedmiotowe świadczenie jest zwolnione od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: ustawa o PIT).
Tak wynika z interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 6 grudnia 2010 r. (ITPB2/415-827/10/ENB).
Sprawa dotyczyła podatniczki, mieszkającej na stałe w Polsce od marca 2010 r. Otrzymywała ona z Wielkiej Brytanii świadczenie rodzinne w postaci dodatku, który został jej przyznany na podstawie angielskich przepisów o świadczeniach rodzinnych i dodatkach, po przedłożeniu aktu małżeństwa.
Świadczenie nie stanowi emerytury, renty ani dodatku pielęgnacyjnego. Źródłem dochodów podatniczki jest ponadto emerytura otrzymywana z ZUS za pracę w Polsce. Dodatek rodzinny nie podlegał opodatkowaniu na terenie Wielkiej Brytanii.
Gdzie i na jakich zasadach opodatkować świadczenie rodzinne?
W związku z powyższym podatniczka wystąpiła do polskiego organu podatkowego z wnioskiem o interpretację, w którym zapytała, czy przedmiotowe świadczenie w postaci dodatku rodzinnego podlega opodatkowaniu w Polsce?
Przedstawiając własne stanowisko w sprawie, podatniczka stwierdziła, że jej zdaniem otrzymywane przez nią środki są zwolnione z opodatkowania w Polsce. Organ uznał to stanowisko za prawidłowe.
Wyjaśnił, że zgodnie z postanowieniami Konwencji między Rzeczpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych świadczenie w postaci dodatku rodzinnego z Wielkiej Brytanii wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Polsce podlega opodatkowaniu tylko w Polsce.
Jednocześnie jednak, przedmiotowe świadczenie jest zwolnione od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy ustawy o PIT
Konsekwencje polskiej rezydencji podatkowej
Ze względu na wzrost mobilności Polaków oraz fakt, iż coraz większa liczba polskich obywateli decyduje się na pracę poza granicami Polski, coraz powszechniejszy staje się problem opodatkowania w Polsce różnego rodzaju dochodów otrzymywanych z zagranicy.
Przedmiotem interpretacji prawa podatkowego wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy jest sposób opodatkowania dodatku rodzinnego przyznanego polskiemu rezydentowi na podstawie angielskich przepisów o świadczeniach rodzinnych i dodatkach.
W pierwszej kolejności należy zauważyć, iż świadczenie otrzymywane z Wielkiej Brytanii może podlegać opodatkowaniu w Polsce ze względu na status rezydencji podatnika.
Jak zostało przedstawione w stanie faktycznym, podatnik ma miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce (polski rezydent podatkowy).Tym samym posiada on nieograniczony obowiązek podatkowy na terenie Polski. Co w praktyce oznacza, że podlega on w Polsce opodatkowaniu od całości swoich dochodów niezależnie od miejsca ich osiągnięcia (miejsca położenia źródeł przychodów).
Polecamy: Postępowanie podatkowe
Polecamy: serwis PIT
W przypadku polskich rezydentów osiągających dochody ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Polski sposób opodatkowania takich dochodów należy ustalić przy uwzględnieniu umów o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartych przez Polskę.
W przedmiotowej sprawie zastosowanie ma Konwencja między Rzeczpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii I Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatku od dochodu i od zysków majątkowych.
Zdaniem Dyrektora Izby Skarbowej, w świetle Konwencji dodatek rodzinny otrzymywany z Wielkiej Brytanii należy zakwalifikować jako „inne dochody” o których mowa w art. 21 Konwencji.
O sposobie kwalifikacji zapewne zadecydowały informacje przedstawione przez podatnika w stanie faktycznym. W ocenie podatnika, otrzymywany dodatek rodzinny nie jest emeryturą ani rentą - zatem nie mieści się w kategorii dochodów z art. 17 Konwencji.
Przedmiotowy dodatek nie jest też związany z praca wykonywaną w Polsce lub Wielkiej Brytanii - tym samym nie jest identyfikowany z dochodami z pracy najemnej wymienionymi w art. 14 Konwencji.
Świadczenia zagraniczne powinny korzystać z tych samych zwolnień podatkowych, co świadczenia polskie
Właściwa kwalifikacja dodatku rodzinnego w świetle Konwencji ma istotne znaczenie, ponieważ ma wpływ na sposób jego opodatkowania. Zgodnie z art. 21 Konwencji, „inne dochody”, do których zaliczamy przedmiotowy dodatek rodzinny, otrzymywane przez polskiego rezydenta podlegają opodatkowaniu tylko w Polsce.
Zatem Konwencja rozstrzyga, iż w celu ustalenia sposobu opodatkowania dodatku rodzinnego otrzymywanego z Wielkiej Brytanii mają zastosowanie tylko i wyłącznie polskie przepisy podatkowe.
Na gruncie polskiej ustawy o PIT zwolnione z opodatkowania są „świadczenia rodzinne otrzymane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, dodatki rodzinne i pielęgnacyjne, świadczenia pieniężne otrzymane w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów oraz zasiłki porodowe otrzymane na podstawie odrębnych przepisów” (art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT).
W celu zastosowania powyższego zwolnienia należało dokonać oceny czy przedmiotowy dodatek rodzinny mieści się w kategorii świadczeń wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT. Literalna wykładnia powyższego zwolnienia oznaczać może, iż zwolnieniu z opodatkowania podlegają jedynie te świadczenia i dodatki, które uregulowane są w polskich przepisach.
Brak jest bowiem odniesienia wprost do przepisów o świadczeniach rodzinnych, które obowiązują w innym niż Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej, Europejskiego Obszaru Gospodarczego, lub Szwajcarii.
Z drugiej jednak strony, orzecznictwo polskich sądów administracyjnych wskazuje, iż ograniczenia w zakresie odliczania dla celów podatkowych zagranicznych (wpłaconych do innego państwa członkowskiego UE, EOG lub Szwajcarii) składek na zabezpieczenia społeczne jest niezgodne z postanowieniami Traktatu Ustanawiającego Wspólnotę Europejską.
W drodze analogii właściwe wydaje się być przyjęcie stanowiska, zgodnie z którym również zagraniczne świadczenia wypłacane z zagranicznych systemów zabezpieczenia społecznego powinny korzystać z tych samych zwolnień podatkowych, z jakich korzystać mogą polskie świadczenia.
Reasumując, dokonaną przez Dyrektora Izby Skarbowej wykładnię celowościową, według której brytyjski dodatek rodzinny powinien korzystać z opodatkowania w Polsce, należy ocenić jedynie pozytywnie.
Źródło: www.taxonline.pl