Termin płatności na fakturze może poprawić sprzedawca, wystawiając fakturę korygującą. Wprawdzie wykazanie na fakturze terminu płatności nie jest obligatoryjne, ale może mieć wpływ na powstanie obowiązku podatkowego. Termin płatności nie został umieszczony w katalogu danych określonych w § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z 25 maja 2005 r. w sprawie faktur, jakie powinna zawierać prawidłowo wystawiona faktura VAT. Wyjątkiem są faktury oznaczone jako „Faktura VAT-MP” wystawione przez „małego podatnika”, który stosuje kasową metodę rozliczania VAT.
W pozostałych przypadkach termin płatności może być ustalony na podstawie zawartej umowy albo wykazany na fakturze VAT (mimo że jego określenie nie jest obligatoryjne). Szczególnie może to dotyczyć faktur dokumentujących usługi określone w art. 19 ust. 13 ustawy o VAT, dla których obowiązek podatkowy jest wyznaczony przez termin płatności. Z tego względu ma on istotne znaczenie dla prawidłowego rozliczenia VAT dla wystawcy faktury. Nabywca natomiast nie jest nim związany dla określenia terminu odliczenia VAT z otrzymanej faktury (z wyjątkiem faktur za media). Niezależnie od wskazanego w fakturze terminu płatności, odlicza on wykazany w niej VAT na zasadach ogólnych. Przepisy ww. rozporządzenia w sprawie faktur nie rozstrzygają jednoznacznie, kto jest uprawniony do korekty terminu płatności wykazanego w fakturze VAT, tj. czy powinien skorygować go wystawca faktury fakturą korygującą, czy też leży to w zakresie uprawnień nabywcy, który mógłby tego dokonać notą korygującą.
Faktury korygujące służą do poprawiania błędów w części zasadniczej faktury, tj. takich, które określane są przez dostawcę towaru lub usługi, a mianowicie dotyczą: przedmiotu sprzedaży, jego ceny i wartości, stawki opodatkowania, kwoty podatku oraz wszelkich informacji, do których wykazania na fakturze jest zobowiązany jej wystawca, w jakiejkolwiek innej pozycji faktury. Generalnie wystawca faktury ma prawo do korekty każdej zawartej w fakturze informacji.
Uprawnień takich nie posiada natomiast nabywca. Zakres korekty faktury notą korygującą jest znacznie ograniczony. Może on dotyczyć jedynie takich informacji, które wiążą się zwłaszcza ze sprzedawcą lub nabywcą, oznaczeniem towaru lub usługi. Korekta pozostałych informacji zawartych w fakturze leży wyłącznie w gestii jej wystawcy.
Nie jest dopuszczalna korekta notą korygującą pomyłek określonych w § 9 ust. 1 pkt 5-12, czyli:
• jednostki miary i ilości sprzedanych towarów lub rodzaju wykonanych usług,
• ceny jednostkowej towaru lub usługi bez kwoty podatku (ceny jednostkowej netto),
• wartości towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartości sprzedaży netto),
• stawki podatku,
• sumy wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług, z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych z podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu,
• kwoty podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku,
• wartości sprzedaży towarów lub wykonanych usług wraz z kwotą podatku (wartości sprzedaży brutto), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku lub zwolnionych z podatku, lub niepodlegających opodatkowaniu,
• kwot należności ogółem wraz z należnym podatkiem, wyrażonych cyframi i słownie.
Powyższy przepis wśród wyłączeń nie wymienia błędów terminu płatności wskazanego na fakturze. Nie oznacza to jednak, że termin płatności może być korygowany notą korygującą. Wynika to jedynie z faktu, że termin płatności nie został wymieniony w przywołanej regulacji jako obligatoryjna informacja, którą powinna zawierać faktura VAT (w odróżnieniu od innych informacji). Ponadto ze względu na okoliczności przedstawione na wstępie należy uznać, że korekta terminu płatności leży w gestii wystawcy faktury. Jego zmiana może mieć jedynie dla niego określone skutki, i to nie tylko pod względem finansowym (w postaci opóźnionego terminu zapłaty), ale również pod względem określenia momentu powstania obowiązku podatkowego w VAT. Dlatego też zmiana tego terminu płatności notą korygującą wykracza poza zakres dopuszczonych uprawnień dokonywania nią korekty faktury.
Reasumując, termin płatności na fakturze powinien być zmieniony fakturą korygującą, ponieważ dla niektórych czynności wyznacza moment powstania obowiązku podatkowego u wystawcy faktury. Nabywca natomiast nie ma prawa ingerować w moment powstania obowiązku podatkowego.
Mariusz Darecki
Podstawa prawna:
§ 9 ust. 1 i 2, § 17 ust. 1 oraz § 18 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 95, poz. 798; ost.zm. Dz.U. z 2005 r. Nr 102, poz. 860).