RADA
Tak, można nadal stosować wzory formularzy używane przed 1 grudnia 2008 r. Nie ma potrzeby wystawiać faktur korygujących.
UZASADNIENIE
Nowe rozporządzenie w sprawie faktur nieznacznie zmieniło wykaz elementów, które ma zawierać faktura VAT. Zmiany mają na celu uproszczenie zasad jej wystawiania.
Po zmianie przepisów faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:
1) imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;
2) numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z wyjątkiem sytuacji:
- w przypadku wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów wpisujemy NIP zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej;
- osoba, która jest podatnikiem z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy nowych środków - nie podaje swojego numeru NIP;
- nabywca w przypadku wewnątrzwspólnotowej dostawy nie jest podatnikiem VAT - nie podajemy jego numeru NIP;
3) numer kolejny faktury oznaczonej jako „FAKTURA VAT”;
4) dzień, miesiąc i rok wystawienia faktury, a w przypadku gdy data ta różni się od daty sprzedaży, również datę sprzedaży; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży, pod warunkiem podania daty wystawienia faktury;
5) nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
6) miarę i ilość sprzedanych towarów lub zakres wykonanych usług;
7) cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
8) wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
9) stawki podatku;
10) sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu;
11) kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
12) kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem.
Ponieważ ustawodawca posługuje się wyrażeniem „co najmniej”, oznacza to, że faktury mogą zawierać również inne elementy oprócz tych, które są wymienione jako obowiązkowe. Dlatego wystawienie faktur na starych formularzach nie jest błędem, mimo że zawierają elementy, które nie są obowiązkowe:
• wartość sprzedaży towarów lub wykonanych usług wraz z kwotą podatku (wartość sprzedaży brutto), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku lub zwolnionych od podatku, lub niepodlegających opodatkowaniu;
• kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem, wyrażoną słownie.
Obecnie te elementy faktur nie są obowiązkowe, podatnik nie musi ich w ogóle podawać na fakturze. Wystawca faktury nie musi również wpisywać na fakturze daty sprzedaży, gdy jest taka sama jak data wystawienia faktury.
Kliknij aby zobaczyć ilustrację.
Przykład
Spółka 10 grudnia 2008 r. wydała towary kupującemu. W tym samym dniu wystawiła fakturę. W takim przypadku podatnik nie musi wpisywać na fakturze daty sprzedaży.
Przykład
Spółka 10 grudnia 2008 r. wydała towary kupującemu. Fakturę wystawiła 17 grudnia 2008 r. W takim przypadku podatnik musi wpisywać na fakturze datę sprzedaży.
W przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik obowiązkowo musi podawać datę wystawienia faktury, jeśli podaje na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży.
Przykład
Spółka A w grudniu 2008 r. sprzedała 1000 szt. towarów, które wydawane były z magazynu w miarę potrzeb nabywcy. 5 stycznia br. wystawiła fakturę. W takim przypadku musi określić datę wystawienia faktury.
Do 30 listopada 2008 r. podatnicy byli zobowiązani podawać:
• symbol towaru lub usługi, określone w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej,
• przepis, na podstawie którego podatnik stosuje zwolnienie lub obniżoną stawkę podatku, jeśli ustawa lub przepisy wykonawcze do ustawy nie powoływały tego symbolu.
Od 1 grudnia 2008 r. taki obowiązek istnieje tylko przypadku, gdy podatnik świadczy czynności zwolnione z VAT. W takim przypadku na fakturze wykazuje oprócz nazwy towarów i usług:
• symbol towaru lub usługi określony w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, jeżeli ustawa lub przepisy wykonawcze do ustawy powołują ten symbol, lub
• przepis ustawy albo aktu wydanego na podstawie ustawy, na podstawie którego podatnik stosuje zwolnienie od podatku, lub
• przepis dyrektywy, który zwalnia od podatku tę dostawę lub to świadczenie.
Wykazanie symbolu PKWIU czy przepisu przez podatnika, który zastosował stawkę obniżoną 0%, 3%, 7%, nie jest błędem. Nie jest to już obowiązkowy element faktury, ale nie oznacza też, że nie można go podać.
Przykład
Spółka świadczy usługi wywozu śmieci, które są opodatkowane stawką 7%. Usługi te są sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 90. Do 30 listopada 2008 r. spółka na wystawianych fakturach musiała podawać ten symbol na wystawianych fakturach. Od 1 grudnia 2008 r. nie ma już takiego obowiązku. Wpisywanie tego symbolu na fakturze nie jest błędem.
Przykład
Spółka świadczy usługi szkoleniowe zwolnione z VAT. Usługi te są sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 80. Zarówno przed, jak i po 1 grudnia 2008 r. spółka ma obowiązek podawać symbol tych usług lub przepis, na podstawie którego korzysta ze zwolnienia - art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy.
• § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług - Dz.U. Nr 212 poz. 1337
Joanna Dmowska
ekspert w zakresie VAT