Tak uznał Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z 30 czerwca 2010 r. (nr ILPP1/443-404/10-7/AW).
Spółka zajmuje się wynajmem powierzchni biurowych oraz miejsc parkingowych. Najemcy płacą czynsz w miesięcznych okresach rozliczeniowych. Oprócz czynszu, umowa najmu przewiduje płatność na rzecz spółki opłaty eksploatacyjnej, stanowiącej zwrot udziału najemcy we wszystkich kosztach rzeczywiście przez nią poniesionych na potrzeby bieżącego utrzymania i zarządzania budynkiem.
Spółka otrzymuje faktury dotyczące kosztów eksploatacyjnych od dostawców zewnętrznych za dany rok podatkowy, również w następnym roku podatkowym. Po zakończeniu danego roku i otrzymaniu faktur od dostawców, na podstawie rzeczywistych kosztów utrzymania nieruchomości i budynku, obliczana jest rzeczywista opłata eksploatacyjna.
Na jej podstawie spółka rozlicza z najemcą ewentualną różnicę między łączną wysokością szacunkowej opłaty eksploatacyjnej wniesionej przez najemcę w danym roku oraz kwoty rzeczywistej opłaty eksploatacyjnej.
Polecamy: VAT 2011
Korekta opłaty eksploatacyjnej – konsekwencje dla najemców
Ewentualna korekta opłaty eksploatacyjnej uzależniona jest od wielu zewnętrznych czynników. Spółka nie jest w stanie przewidzieć, czy w stosunku do budżetowanej opłaty eksploatacyjnej, rzeczywiste koszty utrzymania części wspólnych nieruchomości ulegną zwiększeniu, zmniejszeniu, czy też nie ulegną zmianie. Okoliczności te nie są znane ani możliwe do przewidzenia w momencie wystawiania faktur pierwotnych.
W związku z powyższym, spółka zwróciła się do organu podatkowego z wnioskiem o wydanie interpretacji, w której zadała pytanie, czy w przypadku, gdy wartość rzeczywistej opłaty eksploatacyjnej od danego najemcy za dany rok kalendarzowy okresu najmu (obliczonej po zakończeniu roku kalendarzowego) będzie niższa lub wyższa od szacunkowej opłaty eksploatacyjnej - spółka będzie mogła dokonać rozliczenia tej różnicy poprzez wystawienie jednej zbiorczej faktury korygującej do faktur pierwotnych wystawionych za poszczególne miesiące w rozliczanym roku?
Polecamy: Podatki 2011
Zdaniem spółki, takie prawo będzie jej przysługiwało. Organ uznał to stanowisko za prawidłowe.
Zbiorcza korekta możliwa pod pewnymi warunkami
Zdaniem organu, kluczową rolę w rozwiązaniu wskazanego we wniosku problemu stanowi przeanalizowanie sytuacji, czy podwyższenie ceny za wykonanie przez spółkę usług dotyczących utrzymania i zarządzania przedmiotowymi nieruchomościami jest nową okolicznością, niemożliwą do przewidzenia w chwili wystawienia faktur pierwotnych.
W ocenie organu, w przypadku, gdy przyczyna korekty powstaje w terminie późniejszym, np. wystąpią nowe (zewnętrzne) okoliczności powodujące podwyższenie ceny po wykonaniu usług i wystawieniu faktur dokumentujących te usługi, korekta in plus powinna zostać ujęta w rozliczeniu za okres, w którym powstała przyczyna korekty, gdyż faktury zostały wystawione poprawnie, tzn. nie były wynikiem błędu czy pomyłki ze strony wystawiającego faktury.
Organ zaznaczył, iż przepisy prawa podatkowego nie stanowią wprost o zbiorczej fakturze korygującej, lecz wystawienie takiego dokumentu, o ile dokumentuje prawnie dopuszczalną zmianę obrotu i zawiera wszystkie wymagane elementy należy uznać za prawidłowe.
Dlatego też nie ma przeszkód, by wystawiać zbiorcze faktury korygujące do co najmniej kilku faktur.
Na takiej zbiorczej fakturze powinny być podane wszelkie informacje dotyczące faktur pierwotnych, które pozwolą jednoznacznie stwierdzić, których faktur pierwotnych przedmiotowa faktura korygująca dotyczy, w szczególności obejmować korektą sprzedaż co do gatunku i tożsamą podmiotowo oraz wymieniać elementy kwotowe objęte tą samą stawką podatku.
Podsumowując, Dyrektor IS uznał, że jeżeli faktury korygujące wystawione przez spółkę w związku z podniesieniem bądź obniżeniem szacunkowej opłaty eksploatacyjnej będą zawierać sumaryczne ujęcie kwot obrotu wynikających z podwyższenia lub obniżenia cen świadczonych usług oraz pozostałe elementy wynikające z § 13 ust. 2 lub § 14 ust. 2 rozporządzenia wykonawczego MF z 28 listopada 2008 r., to postępowanie spółki należy uznać za prawidłowe.
Wybór przepisów:
Rozporządzenie Ministra Finansów z 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług
§ 13
2. Faktura korygująca powinna zawierać co najmniej:
1) numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
2) dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:
a) określone w § 5 ust. 1 pkt 1 - 4,
b) nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych rabatem;
3) kwotę i rodzaj udzielonego rabatu;
4) kwotę zmniejszenia podatku należnego.
3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio w przypadku:
1) zwrotu sprzedawcy towarów oraz zwrotu nabywcy kwot nienależnych, o których mowa w art. 29 ust. 4 ustawy;
2) zwrotu nabywcy zaliczek, przedpłat, zadatków lub rat, podlegających opodatkowaniu.
4. Przepisy § 5 ust. 5 - 7 i § 7 stosuje się odpowiednio do faktur korygujących.
5. Faktury korygujące powinny zawierać wyraz "KOREKTA" albo wyrazy "FAKTURA KORYGUJĄCA".
§ 14
2. Faktura korygująca dotycząca podwyższenia ceny powinna zawierać co najmniej:
1) numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
2) dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:
a) określone w § 5 ust. 1 pkt 1 - 4,
b) nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych podwyżką ceny;
3) kwotę podwyższenia ceny bez podatku;
4) kwotę podwyższenia podatku należnego.
3. Faktura korygująca wystawiana w przypadku pomyłek, o których mowa w ust. 1,zawiera dane określone w ust. 2 pkt 1 i pkt 2 lit. a, kwoty podane w omyłkowej wysokości oraz kwoty w wysokości prawidłowej.
4. Przepisy § 5 ust. 5 - 7, § 7 i § 13 ust. 5 stosuje się odpowiednio do faktur korygujących.
Źródło: taxonline.pl