Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.
Zgodnie z § 4 ust. 1 rozporządzenia w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami FAKTURA VAT. Szczegółowe zasady wystawiania faktur, dane, które powinny zawierać oraz sposób i okres ich przechowywania zostały określone w rozdziale 3 rozporządzenia.
Polecamy: serwis Urząd skarbowy
W myśl natomiast § 17 pkt 1 rozporządzenia, za fakturę uznaje się również bilety jednorazowe, wydawane przez podatników uprawnionych do świadczenia usług polegających na przewozie osób: kolejami normalnotorowymi, taborem samochodowym, statkami pełnomorskimi, środkami transportu żeglugi śródlądowej i przybrzeżnej, promami, samolotami i śmigłowcami, jeżeli zawierają następujące dane:
a. nazwę i numer identyfikacji podatkowej sprzedawcy,
b. numer i datę wystawienia biletu,
c. odległość taryfową nie mniejszą niż 50 km,
d. kwotę należności wraz z podatkiem,
e. kwotę podatku.
Polecamy: Limity ulg i odliczeń w PIT
Faktura VAT, co należy szczególnie podkreślić, jest podstawowym dokumentem, którego funkcją zasadniczą jest udokumentowanie transakcji i umożliwienie poprawnego ujęcia jej w księgach zarówno wystawcy, jak i odbiorcy faktury.
Z art. 106 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że fakturę wystawiają podatnicy VAT, dokumentując wykonanie przez nich czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, tj. dostawy towarów lub świadczenia usług, w rozumieniu art. 5 ust. 1 ustawy.
Natomiast w § 17 pkt 1 rozporządzenia w ustawodawca uznał za szczególny rodzaj faktury także bilety jednorazowe, wydawane jedynie przez określoną grupę podatników, tzn. podatników uprawnionych do świadczenia usług polegających na przewozie osób m.in. kolejami normalnotorowymi, ale pod warunkiem, że zawierają one określone w przepisie dane.
Zdarza się coraz częściej, że przedsiębiorcy kupują bilety (np. kolejowe) uprawniające do przejazdu pociągiem, zgodnie z danymi podanymi na bilecie, m.in. za pośrednictwem Internetu.
Polecamy: Najczęstsze błędy w PIT-ach
Bilety te nabywane są przez klientów poprzez zalogowanie do systemu, zarezerwowanie biletu, udostępnienie wszystkich niezbędnych danych, dokonanie płatności i wydrukowanie go bezpośrednio przez klienta na drukarce komputerowej. Należy podkreślić, że takiej sytuacji bilety sprzedawane drogą elektroniczną zawierają najczęściej wszystkie niezbędne dane wymienione w § 17 pkt 1 lit. a-e) rozporządzenia.
Jednakże takie bilety nie mogą być uznane za fakturę, o której mowa w art. 106 ust. 1 ustawy o VAT, ponieważ nie są wydawane przez podatników uprawnionych do świadczenia usług polegających na przewozie osób kolejami normalnotorowymi, a jedynie drukowane przez nabywców tych usług.
Aby uznać bilet jednorazowy za fakturę VAT, musi on zawierać dane wymienione w § 17 pkt 1 lit. a-e) rozporządzenia, a także musi być wydany przez podatnika uprawnionego do świadczenia usług polegających na przewozie osób kolejami normalnotorowymi.
Polecamy: VAT 2011
W przypadku przekazywania biletów za pośrednictwem Internetu nie będzie miało miejsca wydanie o którym mowa w przepisie, bowiem bilety nie są drukowane i wydawane przez podmiot uprawniony a drukowane są przez samych nabywców.
W związku z powyższym nie zostaną spełnione wszystkie warunki, określone w § 17 pkt 1 rozporządzenia, zezwalające na potraktowanie internetowych biletów jako faktur VAT. Tym samym bilety te nie wypełniają obowiązku wystawienia faktury VAT, zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o VAT.