Chodziło o spółkę, która wzięła w leasing auto, a następnie zamierzała wynająć je prezesowi zarówno do jazd biznesowych, jak i prywatnych. Wysokość czynszu najmu miała zależeć od liczby kilometrów przejechanych w celach niezwiązanych z działalnością spółki. W tym celu miała być prowadzona ewidencja przebiegu pojazdu, w której byłyby odnotowywane zarówno jazdy biznesowe, jak i prywatne.
Spółka sądziła, że zawarcie umowy najmu pozwoli jej uznać samochód za wykorzystywany wyłącznie do prowadzenia działalności gospodarczej. Chciała więc odliczać cały VAT od rat leasingowych.
Dyrektor izby skarbowej się z tym nie zgodził. Zwrócił uwagę, że wynajem samochodów nie wchodzi do podstawowego zakresu działalności spółki. Ponadto – podkreślił – z wniosku o interpretację nie wynika, by spółka miała nadzorować używanie samochodu przez prezesa w czasie jego pracy, a zatem nie można wykluczyć użytku prywatnego. Z tych powodów organ uznał, że spółce przysługuje prawo do odliczenia tylko 50 proc. VAT z rat leasingowych.
W skardze do sądu spółka argumentowała, że warunki wskazane przez dyrektora izby nie wynikają z ustawy o VAT. WSA w Poznaniu przyznał jednak rację organowi. Zwrócił uwagę na to, że spółka sama dopuszcza użytek prywatny auta, sądząc, że wystarczy jedynie zawrzeć umowę najmu, by spełnić warunek wykorzystywania pojazdu wyłącznie na cele związane z działalnością gospodarczą. Sąd uznał takie stanowisko za błędne.
Dokumentacja VAT po zmianach od 1 lipca 2015 r.
WSA nie miał wątpliwości, że wynajem pojazdów nie wchodzi w zakres prowadzonej przez spółkę działalności. Nie ma więc do niej zastosowania art. 86a ust. 5 pkt 1 lit. c ustawy o VAT odnoszący się do podmiotów profesjonalnie zajmujących się najmem bądź leasingiem (oni są zwolnieni z obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu).
– Możliwość pełnego odliczenia podatku istniałaby w sytuacji, w której elementem działalności gospodarczej spółki byłby komercyjny wynajem pojazdów samochodowych osobom trzecim lub pracownikom na zasadach rynkowych – stwierdził sąd. Wyrok jest nieprawomocny.
Łukasz Zalewski
lukasz.zalewski@infor.pl
ORZECZNICTWO
Wyrok WSA w Poznaniu z 27 sierpnia 2015 r., sygn. akt I SA/Po 398/15.