Przedmiotowe rozstrzygnięcie zapadło w następującym stanie faktycznym. Podatnik prowadzi działalność gospodarczą w zakresie handlu hurtowego m.in napojami sprzedawanymi w opakowaniach zwrotnych, objętych kaucją. Odsprzedając towar dla swoich odbiorców, będzie pobierał od nich kaucję z tytułu opakowań zwrotnych. Umowa pomiędzy podatnikiem a jego odbiorcami będzie zawierała zapis, stanowiący, iż ostatecznym terminem zwrotu opakowań jest zakończenie współpracy pomiędzy podmiotami. Zarazem istniała będzie możliwość rozliczenia kaucji we wcześniejszym terminie tj. w przypadku obustronnej zgody na takie rozliczenie opakowań.
Moment powstania obowiązku podatkowego z tytułu wydania opakowań zwrotnych
Wątpliwości podatnika dotyczyły ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu wydania opakowań zwrotnych. Organ wskazał, że należy określić czy w umowie łączącej strony, określiły termin zwrotu opakowań zwrotnych, czy też nie określiły tego terminu. Przepisy ustawy o podatku do towarów i usług nie definiują pojęcia termin. Według internetowego Słownika Języka Polskiego PWN (http://sjp.pwn.pl) pojęcie „termin” oznacza „czas przeznaczony na wykonanie jakiegoś zadania; też: konkretna data, kiedy ma coś nastąpić”.
Pojęcie „terminu”, z punktu widzenia prawa, może mieć dwojakie znaczenie. Z jednej strony jest to określony moment w czasie (np. 31 grudnia 2014 r.), z drugiej zaś określony okres czasu, który ma swój początek i koniec (np. 14 dni). Organ wskazał również, że na gruncie Kodeksu postępowania cywilnego pojęcie terminu procesowego oznacza okres (wyrażony w dniach, tygodniach, miesiącach i latach bądź datę (dzień, godzinę), w jakich podmiot procesu cywilnego powinien (może) dokonać konkretnej czynności procesowej, realizując w ten sposób swoje uprawnienia (obowiązek) procesowe.
W ocenie organu - termin dotyczący zwrotu opakowania zwrotnego winien zostać określony jako moment w czasie, natomiast w przedstawionych okolicznościach sprawy określenie terminu poprzez zdarzenie przyszłe, które jest niepewne (tj. zakończenie współpracy), nie może być równoznaczne w tym, że umowa przewiduje, że określono termin opakowań zwrotnych, o którym mowa w art. 29a ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług. Również uregulowanie umowne, zgodnie z którym rozliczenie opakowań nastąpi w przypadku zgodnej woli stron co do tego rozliczenia, jest zdarzeniem niepewnym, które nie może skutkować uznaniem, że mamy do czynienia z umownym określeniem terminu zwrotu opakowań zwrotnych.
500 pytań o VAT - odpowiedzi z interpretacjami MF
Reasumując, podstawę opodatkowania z tytułu dostawy towarów sprzedawanych w opakowaniach zwrotnych, za które podatnik pobierze kaucję, lub też określi taką kaucje w umowie, podatnik będzie zobowiązany zwiększyć o wartość tych opakowań zwrotnych na zasadzie art. 29a ust. 12 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. 60. dnia od dnia wydania opakowania, gdyż jak wynika z analizy opisanego zdarzenia przyszłego na gruncie wskazanych regulacji prawnych, w umowie nie określono terminu zwrotu opakowania.
Termin do dokonania określonej czynności, tu: zwrotu opakowania zwrotnego, nie może być - jak wcześniej wskazano - określony zdarzeniem niepewnym i nieumiejscowionym w czasie. Nie sposób bowiem zdaniem organu przewidzieć, kiedy zostanie zakończona współpraca z danym kontrahentem i czy w ogóle nastąpi zakończenie tej współpracy.
Piotr Wesołowski, konsultant podatkowy
Instytut Studiów Podatkowych