Prawo do zastosowania powyższej stawki 0% uzyskuje się wtedy, gdy uzyska się potwierdzenie wywiezienia tych towarów z Polski i dostarczenia do nabywcy w innym kraju UE.
Niezbędne dla skorzystania z tej 0% stawki jest również, to aby ten nabywca w innym kraju UE posiadał właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej. Numer ten (oprócz numeru sprzedawcy) powinien zostać podany na fakturze stwierdzającej dostawę towarów.
Tak więc, jeżeli nasz kontrahent w UE w momencie danej dostawy nie posiada takiego numeru lub numer jaki nam podał jest fikcyjny, to nie mamy prawa do zastosowania do tej konkretnej transakcji stawki 0%, pomimo fizycznego wywiezienia danego towaru do innego kraju UE, który to wywóz następuje w wykonaniu dostawy.
Co więcej, zdaniem organów podatkowych, wyrażonym np. w interpretacji indywidualnej prawa podatkowego nr ILPP2/443-1471/09-2/ISN z dnia 15 stycznia 2010 r., wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, za dostawę wewnątrzspólnotową nie można uznać dostawy na rzecz kontrahenta zagranicznego, który co prawda w momencie tej dostawy nie miał jeszcze nadanego numeru identyfikacyjnego w swoim kraju, ale był w trakcie procedury rejestracyjnej, po zakończeniu której rozliczył u siebie tą dostawę jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.
Polecamy: Podatki 2010
Oznacza to, że dla celu uniknięcia przykrych niespodzianek ze strony swojego naczelnika urzędu skarbowego lub dyrektora urzędu kontroli skarbowej, przed pierwszą dostawą do nowego kontrahenta powinniśmy sprawdzać, czy posiada on już stosowny numer identyfikacyjny. Warto również byłoby co pewien czas sprawdzać aktualność numerów identyfikacyjnych naszych pozostałych kontrahentów.
Polecamy: serwis Urząd skarbowy