Tak stwierdził Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 27 lipca 2010 r. (IBPP3/443-332/10/PH)
Spółka świadczyła usługi dla włoskiej firmy. Polegały one na dostarczeniu kontrahentowi siły roboczej i obciążeniu go za każdą przepracowaną roboczogodzinę. Usługi były świadczone na terenie huty zlokalizowanej w Polsce.
Zdaniem spółki, miało miejsce świadczenie usług na nieruchomości. Kontrahent spółki twierdził natomiast, iż usługi były świadczone na majątku ruchomym. Jego zdaniem, spółka nie powinna obciążać go kosztem VAT, ponieważ miejscem opodatkowania świadczenia jest jego siedziba.
W związku z rozbieżnością poglądów co do miejsca i zasadności opodatkowania, polska spółka zwróciła się do organu podatkowego z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej. Pytanie dotyczyło możliwości nie naliczania VAT w wysokości 22% w sytuacji, gdy włoski kontrahent dostarczył spółce oświadczenie, że usługi przez nią świadczone przez mają ruchomy charakter, ponieważ świadczone są na maszynach, które stanowią majątek ruchomy?
Spółka polska zaznaczyła, że wszystkie prace związane z wykonaniem usługi są wykonywane na urządzeniach stacjonarnych, na stałe przytwierdzonych do fundamentów za pomocą śrub, kotew itp. Zaznaczono również, że siedziba oraz miejsce prowadzenia włoskiego kontrahenta znajduje się we Włoszech.
Spółka przedstawiła własne stanowisko w sprawie, zgodnie z którym usługi, które świadczy, dotyczą majątku nieruchomego, co uzasadnia naliczenie i obciążenie kontrahenta 22% podatkiem VAT.
Urządzenie niemożliwe do swobodnego przeniesienia w inne miejsce należy uznać za trwale związane z gruntem.
Dyrektor Izby Skarbowej uznał stanowisko wnioskodawcy za prawidłowe.
Polecamy: Podatki 2011
Zdaniem organu, urządzenia stacjonarne, na stałe przytwierdzone do fundamentów stanowią część składową nieruchomości w rozumieniu przepisów k.c., gdyż ich usunięcie z huty doprowadziłoby do zerwania więzi funkcjonalnej i przestrzennej. Tym samym, są spełnione przesłanki określone w art. 47 § 2 k.c., pozwalające uznać przedmiotowe urządzenia za rzecz składową nieruchomości. Należy również wskazać, iż urządzenia stacjonarne nie spełniają kryterium łatwego demontażu i przeniesienia w inne miejsce, gdyż ich konstrukcja, przeznaczenie i względy bezpieczeństwa wymagają trwałego związania z gruntem.
Organ wyjaśnił ponadto, iż przytwierdzenie ww. urządzeń do fundamentów kotwami i śrubami fundamentowymi nie różni się pod względem funkcjonalnym od umieszczenia tych urządzeń w betonie.
W obu przypadkach zastosowana technologia, materiały i sposób wykonania urządzeń są bardzo zbliżone. O tym, czy określony obiekt jest trwale związany z gruntem, czy też nie, nie świadczy sposób, w jaki obiekt został zagłębiony w gruncie, istotna jest natomiast jego masa całkowita, rozmiary oraz inne parametry, które wymagają trwałego związania z gruntem.
Polecamy: VAT 2011
Jeśli urządzenia stacjonarne stanowią konstrukcje na tyle trwałe i związane z gruntem, iż niemożliwe jest ich samoistne przesunięcie w inne miejsce, są one związane trwale z gruntem. Należy podkreślić, iż na powyższe nie wpływa możliwość przeniesienia ww. urządzeń w inne miejsce, gdyż nowoczesna technologia umożliwia relokację nie tylko samych urządzeń przemysłowych, ale również całych zakładów poprzez ich demontaż, transport i montaż w nowej lokalizacji.
Dyrektor Izby Skarbowej stanął tym samym na stanowisku, iż usługi świadczone przez polską spółkę można przyporządkować do jednej, konkretnej nieruchomości, ponieważ wszystkie prace były wykonane na urządzeniach stacjonarnych, na stałe przytwierdzonych do fundamentów za pomocą śrub, kotew itp. - a zatem już po ich uprzednim osadzeniu w gruncie.
Źródło: taxonline.pl