Nie,
opinia statystyczna nie ma takiej mocy i funkcji jak indywidualna interpretacja przepisów podatkowych. Indywidualna opinia statystyczna GUS, do której podatnik się zastosował, ma specyficzną funkcję w prawie polskim.
Dla NSA i WSA stanowi tylko akt wiedzy organu statystyki publicznej udostępniony podatnikowi. Nie wynikają z niego bezpośrednio żadne wiążące konsekwencje prawne. Nie jest to bowiem decyzja, postanowienie, zaświadczenie, oświadczenie woli. Sądy nie widzą przeszkód prawnych, aby organ statystyki publicznej zweryfikował swoją wcześniejszą opinię. Tak samo jak jest dopuszczalne, aby podatnik albo organ podatkowy wystąpił o jej powtórne wydanie lub zmianę.
Polecamy: serwis PIT
Kwestia mocy dowodowej opinii statystycznych była wielokrotnie przedmiotem rozważań w orzecznictwie sądowoadministracyjnym. Sądy uważają, że pomimo, iż np. na stawkę podatku od towarów i usług wpływ mają klasyfikacje statystyczne, to jednak wydane w oparciu o nie opinie nie mają charakteru bezwzględnego.
Zarówno organy podatkowe jak i podatnicy mają w ramach postępowania podatkowego możliwość kwestionowania wniosków takich opinii. Indywidualne klasyfikacje statystyczne GUS nie są źródłem prawa, prawem czy też aktem administracyjnym tworzącym określone prawa lub obowiązki podatkowe dla ich adresatów. Dla WSA i NSA są tylko pewnym dowodem w postępowaniu podatkowym.
Polecamy: serwis Podatki osobiste
Szkody jakie poniósł podatnik na skutek zmiany stanowiska przez GUS można rozpatrywać tylko na gruncie prawa cywilnego. Przedsiębiorca musiałby walczyć o odszkodowanie na podstawie przepisów kodeksu cywilnego, co jest bardzo trudne w realizacji.
W wyroku NSA z 7 kwietnia 2009 r. (sygn. akt I FSK 94/08) czytamy m.in.:
„Ewentualna zmiana stanowiska organów państwowych, bez anulowania, zmiany lub wycofania się przez te organy z wcześniej zajętego stanowiska nie może stronie szkodzić. Opinia statystyczna jak podkreślono powyżej jest jedynie jednym z dowodów w sprawie. Strona uzyskująca taką opinię nie korzysta z mocy prawnej jakie przyznane zostały np. pisemnym interpretacjom podatkowym (art. 14k Ordynacji podatkowej). Oznacza to, że jeżeli z ogółu dowodów zgromadzonych w sprawie wynika, że wyroby objęte opinią statystyczną zostały błędnie zaklasyfikowane, to zarówno podatnik jak i organy podatkowe mogą kwestionować wnioski wynikające z tejże opinii statystycznej. Jeżeli Spółka w wyniku wydania błędnej interpretacji organów statystycznych poniosła szkodę, ewentualnego rozważenia wymagałoby określenie ich odpowiedzialności cywilnej. Pozostaje to jednak poza przedmiotem niniejszego postępowania”.