Posiadamy rachunek walutowy, na który wpływają należności w walucie uzyskane ze sprzedaży w krajach UE. Otrzymane należności są pomniejszone o opłaty transgraniczne. Co to za opłaty i po jakim kursie powinniśmy je wycenić?
Koszty transferu pieniędzy: Tak zwane „opłaty transgraniczne” to koszty transferu pieniędzy między bankami. Zasady wyceny dotyczące kwot głównych są takie same dla naliczonych przez bank opłat i prowizji związanych z przelewem.
Na dzień przeprowadzenia operacji gospodarczych wyrażonych w walutach obcych operacje te wykazuje się w księgach rachunkowych po kursie:
• kupna lub sprzedaży walut stosowanym przez bank, z którego usług korzysta jednostka – w przypadku operacji sprzedaży lub kupna walut oraz operacji zapłaty należności lub zobowiązań,
• średnim ustalonym dla danej waluty przez Narodowy Bank Polski na ten dzień, chyba że w zgłoszeniu celnym lub innym wiążącym jednostkę do- kumencie został ustalony inny kurs – w przypadku pozostałych operacji.
Jeśli aktywa i pasywa są wyrażone w walutach, dla których bank, z którego usług korzysta jednostka, lub Narodowy Bank Polski nie ustalają kursu, to kurs tych walut określa się w relacji do wskazanej przez jednostkę waluty odniesienia, dla której kurs jest ustalany przez Narodowy Bank Polski.
Przytoczone zasady dotyczą zarówno kwot głównych, jak i naliczonych przez bank opłat i prowizji związanych z przelewem środków pieniężnych.
Należy również zwrócić uwagę na to, jakiego rodzaju koszty bankowe możemy ponieść. Wspomniane w pytaniu „opłaty transgraniczne” to nic innego jak koszty transferu pieniędzy między bankami. Przede wszystkim koszty przelewu zagranicznego (np. zapłata za fakturę wyrażoną w euro z Francji do Polski) zależą od tego, w jaki sposób umówiliśmy się z naszym kontrahentem. Koszty te mogą zostać rozliczone na kilka sposobów:
• koszty przelewu ponosi podmiot dokonujący transferu pieniędzy,
• koszty są dzielone i część ponosi eksporter (koszty poniesione przez jego bank), część zaś importer (koszty poniesione przez bank importera),
• całość kosztów ponosi podmiot przyjmujący przelew.
Koszty te mogą być wyrażone w postaci nominalnej, jednak zwykle całkowita opłata jest procentem (ułamkiem) od wartości wysyłanego lub przyjmowanego przelewu.
Aby był możliwy przelew zagraniczny między dwoma bankami, banki muszą ze sobą współpracować. W tym przypadku w transakcji bierze udział bank importera i bank eksportera. Jednak wielokrotnie się zdarza, że banki ze sobą nie współpracują wprost i konieczne jest pośrednictwo innego banku. Oczywiście każdy z banków pobiera za przelew określoną opłatę i dlatego im większa liczba instytucji finansowych jest zaangażowana w transakcję, tym droższa jest operacja transferu pieniędzy.
Z tego powodu nawiązując współpracę z konkretnym zagranicznym kontrahentem warto zapytać go, z usług którego banku korzysta. Pozwoli nam to wstępnie oszacować koszty przyszłych operacji bankowych. Poza tym podpisując kontrakt należy określić, kto i w jakim stopniu będzie ponosił koszty przelewów zagranicznych.
Robert Sierant
odpowiadamy na pytania: www.infor.pl/pytaniasfk
Podstawa prawna
• ustawa z 29 września 1994 r. o rachunkowości – Dz.U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694; ost.zm. Dz.U. z 2005 r. Nr 10, poz. 66