Pracuję na stanowisku głównej księgowej. Mam wykształcenie policealne ekonomiczne o specjalności "ekonomika i organizacja przedsiębiorstw". W 2004 r. zdałam egzamin państwowy w zakresie usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych i otrzymałam certyfikat księgowego. Czy w świetle ustawy o finansach publicznych mogę pełnić funkcję głównej księgowej?
Ponieważ ukończyła Pani policealną szkołę o kierunku innym niż rachunkowość, dlatego w 2005 r. nie spełniała Pani wymogu wykształcenia. Wtedy jeszcze obowiązywał art. 35 ust. 2 „starej” ustawy. Zgodnie z nim głównym księgowym może być osoba, która:
1) ma obywatelstwo polskie;
2) ma pełną zdolność do czynności prawnych oraz korzysta z pełni praw publicznych;
3) nie była prawomocnie skazana za przestępstwa: przeciwko mieniu, przeciwko obrotowi gospodarczemu, przeciwko działalności instytucji państwowych oraz samorządu terytorialnego, przeciwko wiarygodności dokumentów lub za przestępstwo karne skarbowe;
4) ukończyła:
a) ekonomiczne jednolite studia magisterskie, ekonomiczne wyższe studia zawodowe, uzupełniające ekonomiczne studia magisterskie lub ekonomiczne studia podyplomowe i posiada co najmniej 3-letnią praktykę w księgowości, lub
b) średnią, policealną lub pomaturalną szkołę zawodową o kierunku „rachunkowość” i posiada co najmniej 6-letnią praktykę w księgowości.
Natomiast od 1 stycznia 2006 r. Pani wykształcenie i posiadany przez Panią certyfikat księgowy jest wystarczającym rodzajem uprawnienia dla spełnienia warunków ustawowych. Ponieważ od nowego roku obowiązuje nowa ustawa o finansach publicznych z 30 czerwca 2005 r. W art. 45 ust. 2 pkt 4 określono, że głównym księgowym może być także osoba, która posiada świadectwo kwalifikacyjne uprawniające do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych lub certyfikat księgowy, wydany na podstawie odrębnych przepisów. Może być to także osoba, która ukończyła średnią, policealną lub pomaturalną szkołę ekonomiczną i posiada co najmniej 6-letnią praktykę w księgowości. Nie ma już więc warunku, aby był to kierunek „rachunkowość”.
POZNAJ PRZEPISY
Art. 45. 1. Głównym księgowym jednostki sektora finansów publicznych, zwanym dalej „głównym księgowym”, jest pracownik, któremu kierownik jednostki powierza obowiązki i odpowiedzialność w zakresie:
1) prowadzenia rachunkowości jednostki;
2) wykonywania dyspozycji środkami pieniężnymi;
3) dokonywania wstępnej kontroli zgodności operacji gospodarczych i finansowych z planem finansowym;
4) dokonywania wstępnej kontroli kompletności i rzetelności dokumentów dotyczących operacji gospodarczych i finansowych.
2. Głównym księgowym może być osoba, która:
1) ma obywatelstwo państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, chyba że przepisy odrębne uzależniają zatrudnienie w jednostce sektora finansów publicznych od posiadania obywatelstwa polskiego;
2) ma pełną zdolność do czynności prawnych oraz korzysta z pełni praw publicznych;
3) nie była prawomocnie skazana za przestępstwa: przeciwko mieniu, przeciwko obrotowi gospodarczemu, przeciwko działalności instytucji państwowych oraz samorządu terytorialnego, przeciwko wiarygodności dokumentów lub za przestępstwo karne skarbowe;
4) spełnia jeden z poniższych warunków:
a) ukończyła ekonomiczne jednolite studia magisterskie, ekonomiczne wyższe studia zawodowe, uzupełniające ekonomiczne studia magisterskie lub ekonomiczne studia podyplomowe i posiada co najmniej 3-letnią praktykę w księgowości,
b) ukończyła średnią, policealną lub pomaturalną szkołę ekonomiczną i posiada co najmniej 6-letnią praktykę w księgowości,
c) jest wpisana do rejestru biegłych rewidentów na podstawie odrębnych przepisów,
d) posiada świadectwo kwalifikacyjne uprawniające do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych lub certyfikat księgowy, wydane na podstawie odrębnych przepisów.
PODSTAWA PRAWNA
• Ustawa z 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych (Dz.U. z 2005 r. Nr 249 poz. 2104)