Spółka z o.o. została postawiona w stan likwidacji. W związku z tym poniosła koszty obsługi notarialnej, sądowej i ogłoszeń w prasie dotyczących swojej likwidacji. Poniosła również wydatek na wynagrodzenie likwidatora, zakup pieczątki z adnotacją "w likwidacji". Wydatki zmierzają do zakończenia bytu spółki, a niewielkie przychody powstają tylko z odsetek od środków pieniężnych na rachunku bankowym. Czy wydatki te są kosztem uzyskania?
Rozwiązanie spółki z o.o. następuje po przeprowadzeniu likwidacji z chwilą wykreślenia spółki z rejestru. Spółka postawiona w stan likwidacji dalej istnieje i funkcjonuje oraz zachowuje osobowość prawną aż do ukończenia likwidacji. Spółka nabywa bowiem osobowość prawną z chwilą wpisania do Krajowego Rejestru Sądowego, a traci ją dopiero po wykreśleniu z tego rejestru. Nie można skutecznie zakończyć działalności spółki bez przeprowadzenia procesu jej likwidacji. Jest to etap niezbędny do wygaszenia działalności spółki. Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej u.p.d.o.p.) w art. 15 ust. 1 stanowi, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p.
W rozpatrywanej sprawie można stwierdzić, że drugi warunek jest spełniony, gdyż wydatki, o których mowa w treści pytania, nie zostały przez ustawodawcę zaliczone do katalogu negatywnego – wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów. Natomiast brak bezpośredniego związku poniesionych wydatków z przychodami nie przesądza z góry o tym, że dany koszt nie może być zaliczony do kosztów uzyskania przychodu.
Istnieją koszty, które nie są bezpośrednio ponoszone w celu osiągnięcia przychodów, lecz są związane z ogólną działalnością firmy. Do wydatków tych zaliczamy np. koszty poniesione na badanie sprawozdań, obsługę kontroli, jak również wydatki związane z likwidacją spółki.
Opisane w pytaniu koszty obsługi notarialnej, sądowej, wynagrodzenie likwidatora i ogłoszeń w prasie dotyczących likwidacji służą prawidłowemu funkcjonowaniu spółki. Działalność nie będzie mogła zostać zakończona, jeżeli tych wydatków się nie poniesie i stanowią one koszt uzyskania przychodu z chwilą poniesienia i prawidłowego udokumentowania. Takie stanowisko sformułowało również Ministerstwo Finansów w piśmie z 10 czerwca 2002 roku (nr PB3/GM-8214-127/02) opublikowanym w Biuletynie Skarbowym 2002/5/18: „Ustawa z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (...) w art. 15 ust. 1 stanowi, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Każdy więc wydatek spełniający powyższą definicję podlega zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów. Kosztami uzyskania przychodów są koszty zarówno bezpośrednio, jak i pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami, oraz koszty dotyczące całokształtu działalności podatnika, związane z funkcjonowaniem firmy.
W odniesieniu do kosztów, których nie można bezpośrednio powiązać z uzyskiwanymi przychodami, gdyż są związane z całokształtem działalności podatnika, podlegają one zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów z chwilą ich faktycznego poniesienia”.
Maria Dolna-Ciemniakowska
doradca podatkowy
Podstawa prawna:
art. 15 ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (j.t. Dz.U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn.zm.).